Ciplak ... Soguk bir tasin üstünde oturan bir cocuk gibi his eder
Insan kendini. Gercekten yanliz kaldiginda.....
Yanliz kalmak bir Insanin seni terk etmesi degildir...veya hic
Arkadasinin olmamasi....yanliz kalmak kendini kaybettigin gündür.
O Gün anlarsin yanlizlik nedir....icini saran o Soguk korku....vücuduna
yayildikca anlarsin...heryer sana dar gelir....nefes alamassin...kimse
uzatmaz elini...uzatanlarin eli ise yabanci gelir sen kabullenmessin....
Icin sizlar....hic bir anlam tasimaz aldigin nefes....yudumladigin su....renklerin
hic bir anlami kalmaz o an....kurtulmaya calisirsin...ama kurtulamassin...kalkamassin
o an ayaga ...ayaklarin tutmaz...vücudun izin vermez....cok yorgun his edersin kendini...
halsiz....bikmis....zayif...
Her tarafin tozlanmis gibidir....agirlik yapar ...sirkelenmek istersin...ama gücün yetmez...kurmak istedigin her cümle ... diline varmadan kaybeder anlamini...zaten kurmak istedigin kelimerin cogu tasimaz bile tek bir anlam....unutursun harfleri birlestirmeyi....unutursun....o kurumus dudaklarina bir anlam vermeyi....
Icinde biriken o Aciyi ...hüzünü...atamassin disari...zehir gibi dolasir damarlarinda...icin icin kurursun...sanki cölde kalmis bir agic gibi....kimse görmez Agladigini...cünkü akmaz o Gözlerden yas....o kadar kurumus bir halde...olursun..
....o Gün anlarsin Yanlizligin ne oldugunu.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder