Beyazdir yazdigim sayfalar, kirlenmeyi ögrenmek gibi beklerler....üzerinde olusturdugum ve sacmaladigim cümleleri bir SIR gibi saklar dururlar...
Yanlizdir her sayfa kendine göre, bir kisa hikaye gibi. Anca birlestiginde uzur o hikayeler... bazen katar bir anlam....ama bazen tek bir sayfa bütün bir kitaba vurur damgasini...
Gerci herkes o kitabi konusur...herkes o kitabi över ...kimse demez o sayfa...kimse bilmez tam neresinde ....o kalin kitabin ....o tek sayfa...
Aslinda hayata benzer ...bir bütün tek olmayi özlediginde ...unutur özlemeyi...cünkü onsuz bir bütün yoktur...
Bütünsüz hayatlar tek yasanmaz...bütünsüz zamanlar tek gecilmez...yollar uzar ...hayatlar tikanir...kimsecikler unutmaz...ama o tek sirf bir bütün icin yasamayi algilar...ve tekrar tekrar yasamayi dener....
Nefessiz kalmak ...yorgun düsmek ...pes etmek icin uzun bir yol varken yer kalmaz hayatlarinda...düsünürler ama bir düs gibi yasarlar....yüzü sakli bir gercegi yasamak gibi....
Anlatmayi bilmeyen birine sorular sordugunda alicagin tek cevap ... bildigin cevaptir...
Her dogdugunda tek bir hedef icin yasarim demis ... ve hep o hedef icin tekrar dogmus...bitmeyen bu sürec onu zamanin bir parcasi yapmis...hedefini hala ariyan ve hic bikmadan devam eden bu "GÜNES" ....umariz hic hedefini bulmaz ve biz bencil Insanlar hep huzurla yasariz....
Bazen kattigimiz anlam...takip ettigimiz hedeften daha degerli olabiliyor...bazen yasam bize anlam veremedigimiz bir sürec yasatiyor....bazen ruhumuz bedenimizden daha büyük bir anlam tasiyor....
