18 Mayıs 2011 Çarşamba

bazen dogmak yetmiyormus...







...bir kivilcim kadar sessisdir Insanin Ruhu .... hüzün dolu anlarda kabari versede görmez gözler....o kücücük kivilcimi...
yanlizdir olmayan bir kalabalik kadar ...yorgundur hedefsiz bir yol üstünde kalmis bir vücut gibi...

Tek istegi ulasmak veya bulmaktir ...tutunacak bir hedef veya anlam...ama karanliktir gidemedigi veya bulamadigi yol...
Bazen göz yaslari kadar kurudur hayatin verdigi bu sacma yasam....bazense soguktur insanin duydugu hayata olan Anlam....

Tek basina baslar anlamsiz bir yasam ve her adimla katar ufakta olsa bir anlam....aramakla gecer sonsuz ama kisa süren bir yolculuk....
buldugunda belki farkina bile varmassin...o kadarda sacmadir ...anlamsiz bu hayat...

Ilk ve son gibi gelir bazen ....soguk veya sicak gibi degisir zaman akisinda ...tek bildigin bilmedigin ama merak ettigin bir hayat. Keske olmak icin
var olmaya gerek olmasa.

Bilmediklerin tek olur hayatinda...bildiklerin cogalir zamanin akisinda.

Özlem duydugun tek sey aldigin nefesin her an verebilecegi tek bir anlam kipirtisi....sense nefesin tadini cikaramiyan yanliz bir cocuk...

Gelismek icin caba gösterdigin her an sana bir umut verir ilersi icin...."belki" dersin "bende birgün"...ama hep bir eksikle yasarsin ....
her sabah actigin o gözler sana bunu animsatirlar o hedefsiz bakislarla...

Karanlik ve sessiz Geceler duydugun o ugultu....bicimlenmis bir sessiz sonsuzu anlatir sana...sense anlamakta zorlanan bir zavalli gibi duymazdan gelir ....gecenin
icinde kaybolmus uykunu ararsin. Dinlemek bazen zor olabilir !

Bu kadar yalanin icinde ...gercekler ürkütücü gelebilir ...korku verir .....istemessin duymak...yalanlar hep daha güzeldir gözlerimizi kapattigimizda ancak.

Ne kadar komik ...ne kadar basit ... bir Gercegi zora sokmak gibi ....sonsuz bir hedefsiz zora...keske hep olsaydik ilk algiladigimiz o insan gibi ....keske hep korkmadan
dinleseydik o karanligin anlattigi sessizligi....keske Insan olsaydik...tek bir an icin algilasaydik Insan olmanin güzelligini....

bazen dogmak yetmiyormus....Insan olmaya....