22 Şubat 2010 Pazartesi

Saklambac...




Hic Saklambac oynadinizmi ?

Cok Güzel bir Oyundur ...saklaniriz ve bulunmamaya calisiriz. Tabi bu oyunu cocuk yaslarda oynariz...nede olsa Oyun...peki büyük Insanlar niye hala Saklambac oynuyorlar....?

Kendilerine göre bir yer bulurlar...ve tek istekleri bulunmamaktir...bu durum onlari cok mutlu eder...öyle rahat yasarlarki , sobe yapmayi bile unuturlar. Bir Gün gelir ve onlari arayin biri kalmaz...ama onlar hala sakli bir sekilde yasarlar...

Saklanmak onlar icin adeta bir Hayat felsefesi haline gelmistir...Mesleklerinin arkasina saklanirlar...ve robot gibi yasarlar hic bir sosyal faliyetleri kalmaz.
Bazilari ise Arkadaslarinin veya Sevgilisin arkasina saklanir... cok gördüm...hayatlariyla ilgili hic bir karar vermezler... rahat yasarlar...onlar icin kararlari hep baskalari verir....onlar ise tabi ki hep kabul eder.

Saklanmayi birakin ...yazicam ....

Ama bunu yazarken sununda tabi farkindayim...
Hangimiz saklanmiyoruzki ? Ben bu satirlari yazarken....bir Resam Resim cizerken..bir Tasarimci Fotoraf cekerken...hepimiz eserlerimizin arkasina saklanmiyormuyuz....?

Deginmek istedigim sey aslinda...niye? Bu neyin korkusu...? Aslinda kendimizden saklanmiyormuyuz...kendi korkularimizdan...kendi hatalarimizdan...kendi sorumluluklarimizdan...?

Gelin isterseniz artik kendi Hayatimizin...kendi sorumluluklarimizin...ciddiyetini anliyalim ve saklandigimiz delikten cikalim...korkmayalim...kendimize güvenelim...



....ben sobe yapmaya gidiyorum .....gelen varmi ....


S&S
Cem

10 Şubat 2010 Çarşamba

Yara Izi




Hayatinizda hic herhangi bir yerinizi kestinizmi?

Cevabi belli... tabiki kestiniz...

Bazen derin keseriz ufak bir kaza sonucu ve yaramiz gecse bile arkasinda ufak bir iz birakir...ufak bir cizgi...

Aradan Zamanlar...gecer...ve birgün hic beklemedigiz düsünmediginiz bir An o Yaranin Izini görürsünüz...

Acisi geceli Yillar olmustur ...ama o An cok kisa da olsa birden Caniniz yanar...
O kestiginiz An gelir Akliniza ... ve o aciyi yine his Edersiniz ama dedigim gibi cok kisa....


Veya bir Insanla beraber olursunuz uzun bir Zaman deliler gibi Seversiniz...ve birgün ayrilirsiniz...sacma veya belirsiz bir Neden sonucu...

Aradan Yillar gecer...bir Gün burnunuz bir Koku alir bir Parfüm kokusu mesela...
ve size bu koku o Insani hatirlatir...o Insanla yasadiginiz güzel bir Hatirayi ...

...iste O an iciniz Sizlar...cok kisa olsada....


Hayatimiz da aldigimiz her ders her Aci bizi bir basamak yükseltir...
Buna katiliyorum...gercekten de dogru bir Cümle...ama o Anilar varya o Anilar...onlar ne yaparsaniz yapin ...ne kadar basamak cikarsaniz cikin...Atamadiginiz ...kurtulamadiginiz bir Yük gibi hep Arkanizdan gelirler....


Hayatimizda aldigimiz darbeler ....yara Izleri ...bize Acilari degil ...o Acilardan cikardigimiz dersleri hatirlatmali...
Belki o zaman ayni hatalari birdaha yapmayiz.
Gerci buraya bunu yazmasi ve söylemesi cok kolay...ama Uygulamasi...?

Mantiginiz size bir Seyin yanlis oldugunu nekadar söylerse söylesin...Kalbiniz eger gercekten Istiyorsa...yapabileceginiz hic birsey yok...eger tersini yapmaya kalkarsaniz zaten kaybedersiniz cünkü ....kendinizi Üzersiniz...

Cikmaz bir Sokak gibidir bazen bu Hayat ....nezaman nerde önümüze hangi engel cikicak bilemeyiz...veya nezaman neremizi kesicegimizi....
Izler hep kalicaktir...Hatiralar ve Anilar hic bir Zaman silinmiycektir...cünkü onlar bizim bir Parcamiz...
bizi biz yapan...bizi büyüten...bizi bazen Üzen ve bazen düsündüren...o yüzden onlarla yasamayi Ögrenin..cünkü baska bir Cagreniz yok !

S&S
Cem