Adamin biri önünde ki bir beyaz kagitla konusmaya baslar....o an ihtiyaci vardir bu muhabbete ve ilk satirlari böyle baslar...
...Merhaba beyaz kagit....bugün seninle bazi satirlari paylasmak istiyorum.
Amacim seni kirletmek degil....veya üzmek. Sadece Aklimdan gecenleri buraya
not almak istiyorum.
Insanlik hali bazen unutuyorum, gerci bugün yazmak istediklerimi ...
unutmam mümkün degil. Ama Özel bir Insanin okumasini istiyorum ve ona göndericegim bu satirlari. O yüzden kusura bakma....
Sence sevdigim bir Insana göndermek istedigim bu satirlar nasil baslamali?
Eminim hic bir fikrin yok! Icimden geldigi gibi yaziyim ben en iyisi ... eger begenmessen, söyle hemen silerim...
Su an cok güzel bi parca dinliyorum Askim....O kadar güzel o kadar dinlendiriyor ki beni anlatamam...her notasi...ruhumu oksuyor...ayni senin öpücüklerin gibi....icimde hafif bir sicaklik his ediyorum...ayni sana sarildigim zamanlar
his ettigim gibi....
Sana seni ne kadar sevdigimi söylemek istiyorum ...ama ufak biseyler anlatarak...belki bende bu notalar gibi senin Ruhunu ...o güzel yüregini oksaya bilirim bu satirlarla....
Hep vardin...ama yoktun...hep aradim...ama bulamadim...hep hayal ettim...ama göremedim...sonra vazgectim...ama yinede icimde bi kipirti...bi arayis devam ediyordu.
Nereye gidecegeni bilmeyen bir cocuk dönüp duruyordu icimde...o cikmaz ...karanlik...soguk..sokaklarda...!
Birgün eger bulursam, nasil emin olabilirim diye sorup duruyordum kendime....olabilirmiydim.... ? Bilmiyordum....?
Ama inan bana seni cok ....ama cok Arzuluyordum, cok istiyordum...ama bulamiyordum...!
Sonra birgün o icimdeki cocuk birakti aramayi...yoruldu....yanlis insanlari sen sanip .... ümitlenmekten... peslerinden gitmekten...yoruldu!
Ne yapabilirdiki tanimiyordu....bilmiyordu...senin...kim oldugunu...
Cok yorulmustu....yatirdim onu dinlensin...tabi eger dinlene bilirse....!
Uzun Zaman uyudu o cocuk...yanliz ugrastim bu hayatla.
Gelmiyor degildin aklima...ama artik önemsemiyordum....cünkü yorulmustum!
Cok Insanlar tanidim....cok gezdim dolastim....cok ses yaptim...ama o cocuk hic uyanmadi.
Sonra...herhangi bir gece tam günes doguyordu...muhtesem bir hava vardi....tam o an kullagimda bir gülücük cinladi...ayni su an dinledigim müzik gibi...sicacik...hemen sardi beni...birden fark ettim...icimde ki o sevinci...o heyecani...o mutlulugu...
O Cocugu...!
Uyanmisti...ama aramak icin degil...buldugu icin...saskin bir sekilde bakiyordu...ve benimsiyordu...cünkü artik tam önündeydi....cünkü O bulmustu...beni !
Bundan sonra hep benimle ol...Sonbahar geldiginde...esen o soguk rüzgar ol....Kisin avcumda his ettigim Kar tanesi....Ilk Bahar da tenimi isitan günesim ol....ve Yazin...yazin...en sevdigim mevsim olsun...nede olsa bir Yaz Aksamiydi...
Hep ol...hep kal...hep sev...bir Kus gibi Özgür ol...ama hep benim bahceme kon...benimle ol...Kadinim!
Adam son noktayi koydugunda....söyle bakti o beyaz kagita...ve o an vardi farkina...kirletmemisti....sadece o kagita Yüreginin Resmini cizmisti...cümlelerle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder