16 Eylül 2010 Perşembe

Gece....





Hava karardi...ve herkes evine cekildi. Kimsecikler kalmadi orda. Zaten hava soguk...kim cikar bu havada ...hafif bi rüzgar var ...
fazla sert esmiyor ... gücü sadece ...yerde duran bi yapraga yetiyor....onu sürüklüyüp duruyor....
dipte ki karanliga dogru.



Ay bile yok bu Gece....sanki isiklar kesilse ...kap karanlik bir sokakta kalicaz korkusu sarmis etrafi...
kimsecikler yok.


Bos bos bakiyorum disariya ...nedeni yok...nedensiz bi bakis zaten. Yorulmusum ... cünkü düsünmeye bile gücüm yok...
sadece bakiyorum. Tek duydugum ses yan oda da calan hafif müzik...notalari hafif bi sekilde kulagimi oksuyor....
ama rahatsiz etmiyor...bu soguk Geceyi ...az da olsa isitiyor.


Sanki Gece bile bugün yanliz kalmis.... karanlik soguk bir gece! Yanliz....birsey eksik....hic bir kelimenin anlatamiycagi...
birsey....ne kadar garip aslinda....gece yanliz kalabilirmi ?!

O an hersey sanki birbirine uyum saglamis...zaman durmus...o tek bahsettigim yaprak bile kipirdamiyor artik...cünkü
rüzgarin bile gücü bitmis...havada bi hüzün var...ama göremiyorum cünkü ....demistim ya cok karanlik...sokak bombos..
hic bir araba gecmiyor....nasil gecsin zaten ....zaman durmus....

O biraz önce kullagimi oksuyan parca bile bitmis...ve artik his bir ses kivilcimi yok kullagimda...icimden bir Ses yat artik
diyor...yapabilecegin bisey kalmadi....

tam o an yüzümde bi tebessüm his
ettim...bunun farkina vardigimda az da olsa sasirdim...sonra bi daha disari baktim....yaprak yine ayaklanmisti...rüzgar
eski gücüne dönmüs ve onu sürüklüyordu....o bitmis sandigim müzik bastan basladi....sanki zaman yine eski akisina dönmüstü...

Bu hosuma gitmisti...ama bu yüzden degildi o gülümsemem....devam ettim bakmaya bisey ararmis gibi...ve gördüm...

Günes doguyordu...
o yanliz ...soguk.. karanlik yavas yavas gidiyordu....ve günes doguyordu....birazdan heryer yine aydinlik olucakti...ve
o soguk hava isinmaya basliycakti....

O An aklima su geldi ? Daha biraz önce o icimi sikan...beni böyle yoran ... o Geceden cekinseydim...korksaydim...ve yatsaydim...
sabah kalktigimda ...bu his belkide devam edebilirdi....

Ama simdi?

Ne kadar karanlik...ne kadar soguk ve ISSIZ olursa olsun bi Gece...eger ürkmeden ...sabirli bi sekilde...ona karsi
gelirsem ...sonunda o sicak ve güzel Günes dogucak...ve icimi isiticak...ve ben huzurlu bi sekilde yaticam...ve tabi ...huzurlu bi sekilde yine uyanicam...tek yapmam gereken sey..beklemek...sabretmek..!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder