...her Sonbahar geldiginde....kuruyu verir o yesil yapraklar ve rüzgarin güclü estigi bi
vakit ....koparlar dallarindan...ve yavas bi sekilde....o esen rüzgarla dans ederek
düsü verirler...sonra bi cogunluk halinde .... kalin bir hali gibi kaplayi verirler
yagmurdan islanmis topragi....
Her sene olur bu....kimse önleyemez ....doganin kanunudur bu....ama hep biliriz ki
yine ilk bahar gelicek...ve yine o Agaclar yesericek...yine o cok güzel görüntü
geri dönücek....nede olsa doganin kanunu böyle ....
Hayat da önüne geçemeyeceğimiz kanunlar vardir...insanlar tarafindan yaratilmis degildir
....doga tarafindan....biz buna kader deriz....sanssizlik deriz....ve hayatimiza devam ederiz
Aslinda bizde bi Agac gibiyizdir....bazen yapraklarimizi dökeriz...dökeriz ki ....ilk bahar
geldiginde yine yeni yapraklar yesersin....daha güzel daha mutlu olalim....üstümüzde ki o eski yükleri
bazen atmak zorundayiz...eger atmazsak o yeni ...taze hayata .... merhaba diyemeyiz....
Ve sakin .... o düsen yapraklar icin üzülmeyin....onlar görevlerini tamamladilar...daha cok yeni
yesericek yapraklar icin heyecanlanin ....bakarsiniz....birgün ...o rüzgar ne kadar sert eserse
essin ...o tek yaprak dökülmeyi verir....ve siz bütün bir soguk kisi onunla beraber ...gecirir
yanliz kalmazsiniz....ve bazen bir kis ...bir hayat kadar uzun süre bilir....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder