Annem icin....

Annem birde türkce yaz dedi okumak istiyorum...bende kirmak istemedim...

Ama acaba ne yazsak...Hangi konuyu ele alsak...diye düsünüp durdum sabahtan beri....
Aslinda anlatilabilecek sok sey var...ama ayni sekilde hic birseyde yok...büyük bir Ihtimal bakis acisi denilir buna.

Hayata gercekten cok degisik yönlerden baktim...ve gördügüm birbirine hicte uymuyordu.
Insanlar aslinda ilk bakista göründükleri gibi degildir. Bir yerde duymustum...Hayat bir Sahnedir ve Insanlarda bu Sahnenin Oyunculari. Bu cümle bana sunu gösteriyor...yani herkes takmis bir Maske ve Rolünü oynuyor. Peki o Maskenin arkasindaki Insan nasil bir Insan? O Insanla nasil tanisabiliriz? Onu nasil anlaya biliriz?

Daha dogrusu cümleme söyle devam ediyim...Niye Maske takmak zorundayiz? Niye kendimiz olamiyoruz? Insanlar baskalari onlari begensin diye kendilerinden ödün verirler. Yani olduklari gibi görünmez...göründükleri gibi olmaya calisirlar. Ama bu Insani zamanla yipratir ve yorar. Bir Insanin sizi oldugunuz gibi sevmesinden daha güzel bir sey yoktur aslinda. Inanin ozaman hic yorulmazsiniz ...tabi en önemlisi Rol yapmak zorunda kalmazsiniz.

Bunlari niyemi yaziyorum....cünkü hergün disariya ciktigimda...her ise gitdigimde...ve bazen bazi Arkadaslarimla bulustugumda....karsimda kisiligini kaybetmis yüzüne bir Maske takmis Insanlarla bulusuyorum. Bu neyin korkusu bilmiyorum ama ben Insanlari olduklari gibi tanimak istiyorum.

Hayatda hic bir Zaman kendimizden Utanmiyalim ...Inanin hic kimse dört dörtlük degil...unutmayin hepimiz ciplak doguyoruz...gelin ozaman Ciplak yasiyalim......!!!



S&S
Cem

(yazimda hatalar varsa özür dilerim...türkcem gerci iyidir ama bazen oluyor iste )