...Geceleri gelir aklima yazmak...sakin ve sessiz olur her yer...disarda rüzgarin sesi...evde hafif bir müzik...bazi cümleleri düsünmek ve kurmak daha rahat gelir Insana...
Zaman zaman aklina geleni yazarsin .... zaman zaman eskileri...ve bazen yasamindan bir örnekle baslarsin...ama istesende istemesende o cümlelerin arasinda hep bulursun kendini. Farkina vardiginda kacmak istersin....ve alakasiz bir cümleyle bir oooh cekersin...ama pesine birde bakarsin ki yine ciki vermissin bir harfin arasindan...
Zordur hislerini saklamak...zordur gercekleri ört bas etmek. Imkansiz degildir yasama karsi gelmek...bazen kacmayi tercih edersin...ama böyle gecelerde bulur seni ve cikari verir tek bir cümleyle....
Sonra?
...sonra oturup düsünürsün ve yazarsin..icinden geldigi gibi...kimsenin anlamiyacagi bir sekilde. Okursun bittiginde ve hic bir anlam veremessin...zaten anlam tasisaydi ...yazmazdin...yasardin...degilmi ?
...bide hisler vardir...bir türlü anlatamassin...sadece yasarsin ...
Her saniyesi özeldir...ama yazamassin...kalemin bir türlü oynamaz yerinden...cümleler tükenir...nefesin yetmez konusmaya sanki...her kurdugun cümleden sonra bir eksik varmis gibi gelir...
Iste öyle günlerde oturup yine yazmak istersin...ama bu sefer anlamsizliktan degil...korkudan...anlatamama korkusundan. Hep bir cümle kurmak istersin...daha önce kimsenin kurmadigi ...bilinmeyen bir cümle...sirf o Insana özel....saatlerce ugrasirsin...ama hep bos ...hep eksik gibi gelir sana.
Üzülür hatta saatlerce düsünürsün...ama bir türlü...yazamassin !
O kalem gitmez ...harfler olusmaz...anlam tasimaz o birlestirdigin cümleler...
Öyle anlarda sunu anlarsin...duygular vardir...sadece yasanir...anlatilamaz...
Bazen anlatilanin hic bir özelligi kalmaz...
Iste o yüzden yazamassin ...o yüzden kuramassin...bazi hisler vardir...yasanmaya mahkum...yazilmaya degil.
Eger ama cok zorlarsan ... cok istersen ... ufak bir satir cikar bazen...buna benzer...
"Aklimin her kösesinde bir yer edindin...aldigim her nefeste kokun var...ictigim her yudumda tadin...okudugum her satirda seni buluyorum...dinledigim her notada seni duyuyorum...o kadar coook varsin ki hayatimda...bir Kitap gibiyim sanki...ve her satirinda sen ... kitabin ismi ben... konusuda sen...."
Iste cok zorlarsan...tam olmasada...bazi satirlar olusa biliyor...ama en iyisi yazmadan...yasiyarak anlatmak...
...bu yazi sana gelsin...sirf sana Askim...Jülben !!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder