tag:blogger.com,1999:blog-24557437651934964942024-03-13T21:40:08.405-07:00Tek bildiğim hiçbir şey bilmediğimdir ....Kimseye hiçbir şey öğretemem, sadece onların düşünmelerini sağlayabilirim.
...."Sokrates"kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.comBlogger47125tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-7029038332294469762013-07-22T13:13:00.001-07:002013-07-22T13:16:19.831-07:00tükenen hisler<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.fikrifirarda.com/wp-content/uploads/2013/05/h%C3%BCz%C3%BCn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://www.fikrifirarda.com/wp-content/uploads/2013/05/h%C3%BCz%C3%BCn.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
Bazen hatirladigim eskiler geride kalmis bir kir gibi geliyor aklina bulandikca Resimler. Hatalar dizilmis bir sirada bitmek bilmiyor. Hic bir engel tanimiyor ruhum bedenime sanki.<br />
Anlatmaya calistigim zamanlar tikaniyor dilim bir dügüm gibi .... korkak ve masum. Kirma korkusu sariyor her bir yanini oysa o kadar cok istiyorsunki kusmak o ANI.<br />
<br />
Sonra susuyorsun....<br />
<br />
Bulamiyorsun o Sesi icinde.... oysa...<br />
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Ne kadar uzak olabilirki duymadigin bir Ses...<br /> <br /> Konusmayan zamanlar .... anlatamaz olmayan bir gercegi... akista aradigin tek gercek senin yalanlarin olur....<br /> <br /> Umutlandigin son an o duymadigin sesle yankilanir....sessizce ve hüzünlü....</span><br />
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Git Gellerin oluyor ....bazende sirf gidipte gelmediklerin....</span><br />
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Gülümsemek yariyor sanki dinlenmek gibi geliyor ruhuna. Hazir hissettigin anlar oluyor kendini güclendigin....sonra birden bir ürperti aliyor icini susmani emreder gibi....</span><br />
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Aciyorsun her Aynaya baktiginda kendine ....haline...</span><br />
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Bazen utaniyorsun bile .... ama dinmiyor icindeki o ates....hep buluyor seni beklemedigin bir an.</span><br />
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Sonra bir Gün bitiyor ....hersey sona erdiginde hic kimseyi düsünmeye vakit kalmadiginda etrafina bakiyor ve anliyorsun gercegin....</span><br />
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">......sadece bir hicten ibaret oldugunu ve bütün hislerin birgün tükendigini....</span><br />
<br />
<br />
kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-16618943507091836232013-04-06T14:10:00.002-07:002013-04-06T14:10:30.580-07:00keskelerim olmasa.....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://img.fotocommunity.com/photos/13118537.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="219" src="http://img.fotocommunity.com/photos/13118537.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
Uzun bir zaman yazmadan durmak baya ilginc olsada gecen bu zaman icinde yasadiklarimi anlatma arzusu hic kaybolmadi sanki.<br />
<br />
Insan paylasmayi cok sever...sanki yazdiklarimizi milyonlar okuyormus gibi his etsekte aslinda kendi kendimize avunmaktan fazlasi degil. Gördügümüz her ilginc insan, aldigimiz her koku, yasadigimiz her an anlatmaya deger. Kimi icin ne kadar siradan bir hadise olsada bazilarimiz yasadigimiz her saniyeyi o kadar icten o kadar güzel ... o kadar özel yasariski hayatimizda hic unutmak istemedigimiz bir ANI olarak her daim sakli kalir.<br />
<br />
Böyle anlar cok az ve öz olsada hic bitmesin isteriz. Biten ve tükenen bir hayatta birseyin bitmemesini istemek ne kadar kulaga sacma gelsede imkansiz degildir. Belirli bilinmeyen faktörler<br />
bazen öyle bir yerde birlesirlerki .... istesenizde bir daha unutamassiniz.<br />
<br />
Zaten biz gittigimizde tek geriye kalan anilarimiz degilmi. Insanlarin bizi hatirlamasini sagliyan. Siz peki nasil hatirlanmak istersiniz ?<br />
<br />
Ben hatirlanmaya deger birsey yaptigimi sanmiyorum ... en azindan su ana kadar. Zaten artik bu dünyada o kadar cok kisi o kadar cok sey yapiyorki...."bosuna ugras vermeye deymez" Zaten heykelimiz dikilse bile kuslarin üzerine ettigi bir tas parcasindan ne hayir gelirki.<br />
<br />
Oysa ben su an bu harflere basarken aldigim her nefesin ne kadar degerli oldugunun farkina varmak istiyorum. Hayatimda var olan insanlarin degerini hic bir zaman unutmak istemiyorum. Hep mutlu olup mutsuz anlarimda bile sirf kimse üzülmesin diye mutlu görünmek istiyorum.<br />
<br />
Ruhumun his ettigi o huzuru insanlara yansitmak ne kadar zor bir amac olsada ... bikmadan denemek... ve bir kere olsun basara bilmek....yasadigim hayata cok daha büyük bir anlam katiyor.<br />
<br />
Iyilik ne kadar kötü olabilirki ? Veya anlamak ? Ama ne kadar anlamak zorundayiz karsimizdaki varligi ? Nede olsa oda bir Insan....hatalar cogaldicka insanlar azaliyor....dost bildigimiz ruhlar uzaklasiyor.<br />
<br />
Toparladigim zaman anlatmak istedigim seyin ne kadar zor oldugunu anladigim an oldu.<br />
<br />
O kadar kisa sürüyorki yasadiginiz bencillik....inanin deymiyor.....ve siz bunu o kadar gec anliyorsunuzki bazen düzeltmek icin geriye kalan zaman yetmiyor .... en azindan bu hayatinizda ....<br />
<br />
<br />
Iyi Geceler kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-76674732834673020762012-08-17T13:54:00.000-07:002012-08-17T13:54:43.850-07:00yeniden dogmak...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ESyOI_lnDHM/UC6uxcqEXuI/AAAAAAAAAKc/2opj69xBeYk/s1600/yasam_olum_dogum_life_death_birth.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="232" src="http://3.bp.blogspot.com/-ESyOI_lnDHM/UC6uxcqEXuI/AAAAAAAAAKc/2opj69xBeYk/s320/yasam_olum_dogum_life_death_birth.jpg" width="320" /></a></div>
<br /><br />
<br />
bir kokuda saklidir bazen düslerimiz...anilarimiz...özlediklerimiz.<br /><br />Cocuk gibi heycanlanir insan ufak bir ani aklina geldiginde...<br /><br />Dogdugumuz ilk andan ....verdigimiz son nefese kadar uzanan ince bir cizgi ...zaman. <br /><br />Ve biz herseyi ona sigdirmaya calisan birer canli. Heycanla yasadigimiz her andan sonra daha fazlasini isteyen hic yetinemiyen birer canli. <br />Üzüldügümüz her an karamsar bir sekilde kendi kabugumuza cekilen ...ve en ufak bir umut isiginda hic birsey olmamis gibi yine unutup yeni düsler kuran birer canli.<br /><br />Zamanla yaslanan...yaslandikca icindeki o cocugu kaybeden...karanlikla savasan oysa her tarafi umut dolu birer canli. <br />Her aldigimiz nefesin ne kadar büyük bir mucize oldugunu unutan....her uyandigimiz günün ne kadar güzel olabilecegini umursamiyan....her uykuya daldigimizda gördügümüz rüyalarin <br />tadini cikarmadan uyanan birer....canli.<br /><br />Evet biz canliyiz ama bunu unutmus olmaliyiz...<br /><br />Ciplak dogdugumuz bir hayata ... bizim icin secilmis kiyafetleri giyerek devam eden....icimizdeki özgürlügü derinlere gömüp baskalarinin istedigi gibi yasiyan birer zavalliyiz...<br /><br />Oysa cokmu zor yasamak...cokmu zor nefes almak....cokmu zor umutlanmak...<br /><br />Kimin icin yasiyoruz bu hayati...kimin kurallari bizi yoruyor bu kadar...kime inanmak istiyoruz kendimiz varken onlar niye daha agir basiyor...özlem dolu bir yorgunluk tatmadan ölü veriyoruz<br />onlar istedi diye...<br /><br />Onlara bu gücü veren biz degilmiyiz zaten...onlari secen onlari besliyen...onlari hergün yeniden doguran...onlar yani korkularimiz ...icimizde sakli bize hep bir duvar ören korkularimiz.<br /><br />Ne kadar fakiriz aslinda kendi irademizden uzak birer varlik...anlamsiz bir yolda yorulmadan anlam ariyan...bulamadikca yaslanip kabullenen birer canli.<br /><br />Oysa ne kadar kolay nefes almak....oysa ne kadar kolay sessizlige saklanip o ani yasamak....oysa ne kadar kolay son nefesini verirken korkmadan yeniden dogmak....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-87138000778628548922012-08-10T11:50:00.000-07:002013-04-08T15:20:17.886-07:00Geceler güzelken bir ara....Rüzgar sicak esiyor bu Gece sessiz...umut dolu bir Gece....herkes uyudu daldi kendine ait rüyalara. Ay Baba uzaktan gülücük atiyor etrafi aydinlatiyor ve Deniz fazla ses vermiyor sanki oda yorulmus ve dinleniyor bu Gece.<br />
<br />
Bütün bir Sehir sanki ayaklarimin altinda bir adim kadar yakin ama bir o kadarda uzak geliyor baktikca. Yapraklar rüzgarin sesini yansitiyor bir yaz hikayesi anlatiyorlar sanki.<br />
<br />
Bir Insan ne kadar huzur doluyor böyle anlarda. Anlaticak birsey bulamiyor sadece seyretmek, hissetmek ve yasamak istiyor su ANI.<br />
<br />
Insan aslinda ne kadar az birseyle mutlu olabiliyor hayatta. Ve su an icin fazla mala mülke bile ihtiyac yok. Sadece dogru zamanda dogru yerde olmak yetiyor bazen. O zamani bulmak ama zor olabiliyor ....hatta cok ugrastira biliyor. Hedefsiz bir yol gibi aratiyor kendini....tam buldum derken<br />
yine uzaklasiyor senden...<br />
<br />
Kaderin bir oyunu diyor bazilari ve bikiyor kosmaktan....yorgun düsenlerde oluyor ....hatta hic ugrasmak istemiyenlerde....oysa bir düs kadar kisa olsada denemek gerek bazen....zorlamak hayatta.<br />
<br />
Neler kaybederim korkusu ...neler kazana bilecegini unutturuyor sana o an. Belki unutmasak kosariz nefes nefese hic yilmadan...<br />
<br />
Bir kafeste yasiyor insanlar ....ölüyorlar.<br />
Bir kapi kolunu cevirmek kadar kolay ...oysa düslerin gercege dönüsmesi. Korkularin arkasinda sakli aradigin o eksik parcalar...bilmedigin yerlerde araman lazim ....alistigin hayat sana sadece alistigin hayati sunar....<br />
<br />
Sana anlatilan hayat anlatildigi gibi olmak zorunda degil....sana verilen kurallar senin kurallarin degil...sana sunduklari düsler seninkiler gibi degil.....onlarin birseyleri eksik yasamasi seninde bu hayata dahil olucagin anlamina gelmez.<br />
<br />
Kaybetmek hic denememekten iyidir ..... yol almak oldugun yerde kalmaktan daha yakindir hayata.... <br />
kafeste ölmeden ac kapilari belki hayat vardir Ay isiginin altinda.....<br />
<br />
<br />
<br />
<br/><br/><div class="separator"style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://lh4.googleusercontent.com/--xzqMPprDUQ/UWNCoINA0DI/AAAAAAAAALI/Nci_vhtZ968/s640/blogger-image--1650867984.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://lh4.googleusercontent.com/--xzqMPprDUQ/UWNCoINA0DI/AAAAAAAAALI/Nci_vhtZ968/s640/blogger-image--1650867984.jpg" /></a></div>kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-69079251593438495282012-05-05T06:33:00.002-07:002012-05-05T06:41:24.458-07:00Kral Ciplak....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-6xIm33Z3ZU8/T6Ur8xz8heI/AAAAAAAAAKM/MCOrQF6f_R8/s1600/tumblr_lo13vbEH0Z1qb5ko1o1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="http://3.bp.blogspot.com/-6xIm33Z3ZU8/T6Ur8xz8heI/AAAAAAAAAKM/MCOrQF6f_R8/s320/tumblr_lo13vbEH0Z1qb5ko1o1_500.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Geceleri gördügüm Rüyalar hic gercek olmadi. Ama hep bir umut katti. Günes beni hep ISITTI ama sicagi hic kisi gecirmeye yetmedi. Rüzgarla gelen sessizlik hep yagmurla calkalandi. <br />
<br />
Aynada gördügüm gercegi hep istedigim gibi algiladim . Hatir üzerine yasadigim bir hayat ne kadar gercek olabilirdiki?! Bilmiyorum cünkü hep baskalari daha iyi biliyorlardi...<br />
<br />
Sen sustukca onlar daha fazla konusuyor...kimse hep beraber susalim diyemiyor. Gercekler istedigimiz sekilde yansiyor ve ne kadar dogru veya yanlis kimse soramiyor...cünkü artik sorgulamakla bazi isler olmuyor...<br />
<br />
Yazmakta bir teselli gibi geliyor ama orda bile istedigin her cümle artik eski temiz haliyle anlam katamiyor...<br />
<br />
Cok degistik cok degistirdik ama bir türlü memnun olamadik. Verilenle hic bir zaman yetinemedik hep daha fazla istedik, oysa daha fazla ne kadar eksik oluyormus bazen.<br />
<br />
Temiz olan birseyi para icin kirletip sonra onu temizleye bilmek icin daha fazla para harcamak ne kadar mantik tasiya billirki....Deginmek istedigim hersey artik o kadar uzakki yazmak bile zor geliyor icimden.<br />
<br />
Herkesin bildigi bir gercegi niye kimse kabullenmezki ? Korktugumuz, icimizdeki egolarin tatmin olmamasimi yoksa birgün aslinda coktan kaybettigimiz bu hayati kaybetmekmi ?!?<br />
<br />
Bir gercek var oda kimse artik neyin dogru neyin yanlis oldugunu bilmiyor. Varsayimlar üzerine kurulmus bir düzende yasiyoruz. Tek ümidimiz alisik oldugumuz bir sistemin <br />
degisime ugramamasi...Oysa degisim degilmidir hayati ilginc kilan? Oysa degisim degilmidir bize bu Dünyada yasam saglayan ?<br />
<br />
Monoton dedigimiz deyim neye göre ölcülür ? Bu cok güzel bir soru degilmi ? Bilen varmi ? Ben bilmiyorum ne kadar monotonun iyi veya kötü oldugunu hic ölcme sansim olmadi !!!<br />
<br />
Bu yazdiklarim kadar karisik bir yasam tarziniz var ne kadar siz güzel desenizde icinizin bir kösesinde birseylerin dogru olmadigini anlamaniz icin Aynaya bakmaniz yeterli....ve unutmayin<br />
siz istediginiz kadar sussanizda bakmasanizda "Kral ciplak"....<br />
<br />
Iyi Günler....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-57673244249254683932011-07-21T12:35:00.000-07:002011-07-21T13:31:28.229-07:00karanlik kötü demek degil sadece fark yaratmak...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://schwarzemilch.files.wordpress.com/2008/12/sistine-raki.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 497px; height: 330px;" src="http://schwarzemilch.files.wordpress.com/2008/12/sistine-raki.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br /><br />...3 nokta koydum basina okumasi kolay olsun diye. <br /><br />Sonunu ben daha düsünmedim, o yüzden siz hic sormayin.<br /><br />Kisa kisa anlatmak geliyor bugün icimden ...uzun kurmadan sizin o kadar deger verdiginiz o sacma cümleleri. Bir varmis bir yokmus diye baslasam olmaz herhalde ... o yüzden ciddi bir sekilde düsünerek yazmak lazim, kizdirmadan okurlari.<br /><br />Rüzgar ile yagmur cok iyi anlasiyorlar dimi ? :)<br />Bilmem sizce ...yok olmadi yahu yine olmadi...toparlamam lazim ama gercekten olmuyor...<br /><br />Niye bu kadar sacmaladigimi ben biliyorum aslinda...o kadar bosku yasadimigiz hayat...o kadar kisaki...verdigimiz deger bence abartili.<br /><br />Daha biraz ciddi bakalim diyorum ... mesela daha cok gülebilelim...veya dalga gece bilelim kendimizle...kizmayalim etrafa bosu bosuna zaten degismiyorlar...zaten farklilar...en azindan bizden farkli. <br /><br />Güzel olanda bu degilmi ... herkes farkli ... gerci olmak istedikleri ayni sey (bu seyi aciklamayi düsünmüyorum ;) ) ama hepsi farkli. Ne ararsan var ... hic canin sikilmiyor bu hayatta ... ac televizyonu bol bol yalan ... ac gazteyi bol bol iftira... ac interneti bol bol süslenmis icerigini kimsenin tam anlamadigi websiteleri..<br /><br />Neyse konuyu uzatmayalim...bi raki masasi kurup sarap icelim nede olsa bira buz gibi ...<br />Böyle birsey iste hayat...ne istersin ...ne bulursun...gerci ben en sonunda aradigimi buldum ama o olayin bu yaziyla bi alakasi olmadigi icin önemli degil....durun durun önemli tabi simdi okur sonra ben önemli degilmiyim der cünkü o ters anlar...<br /><br />Gerci bu ters anlama kadinlarda genetik birsey galiba ... cünkü erkeklerin onlarin hakkinda positif düsüne bileceklerini sanmayan bu tatli güzel varliklar...böyle arada sirada cümleleri süsleyelimde ...hos gelsin kulaga.<br /><br />Yines sastik komple konudan...bir kadin ugruna...ama degermi derseniz deger herzaman ugruna....<br /><br />Tamam yeter yeter...nerde kalmistik...yalan? hayat ? internet? toparliyalim !!!<br /><br />Ciddi yazmak o kadar sacma geliyorki artik böylesi daha güzel sanki...günler gectikse veya yas ilerledikce ...hayatin ne kadar bos oldugunu görüyor insan...kendi dolduruyor isterse ... ama hep bulamiyor.<br /><br />Rüzgar niye Yagmurla iyi anlasiyor bilmem ama ikisi sanki birlestiginde bana bir bütün gibi geliyor ... ayni günes´le ay gibi gerci onlar birbirlerini hic görmüyorlar adamislar kendilerini bir oyuna biri gidiyor digeri geliyor ama ikisinden biri olmassa digerinin hic bir anlami kalmiyor...<br /><br />Aydinligin degerini bilmek icin ...karanligi tatmak lazim....bu cümlede tek dikkat etmeniz karanlik kötü demek degil sadece fark yaratmak...kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-68900556554241664382011-06-16T11:06:00.000-07:002011-06-16T11:36:04.005-07:00tek bir sayfa...<a href="http://4.bp.blogspot.com/-YKPKiKeHGjE/TfpMUzu4peI/AAAAAAAAAHY/87VKPcT_quE/s1600/09_05_08_6642_Sonnenaufgang__Ralf_Kistowski_nebel_sonnenaufgang_stimmung_mai_bodennebel_alle_bilder_2009.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 268px;" src="http://4.bp.blogspot.com/-YKPKiKeHGjE/TfpMUzu4peI/AAAAAAAAAHY/87VKPcT_quE/s400/09_05_08_6642_Sonnenaufgang__Ralf_Kistowski_nebel_sonnenaufgang_stimmung_mai_bodennebel_alle_bilder_2009.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618887405466068450" /></a><br /><br /><br />Beyazdir yazdigim sayfalar, kirlenmeyi ögrenmek gibi beklerler....üzerinde olusturdugum ve sacmaladigim cümleleri bir SIR gibi saklar dururlar...<br /><br />Yanlizdir her sayfa kendine göre, bir kisa hikaye gibi. Anca birlestiginde uzur o hikayeler... bazen katar bir anlam....ama bazen tek bir sayfa bütün bir kitaba vurur damgasini...<br /><br />Gerci herkes o kitabi konusur...herkes o kitabi över ...kimse demez o sayfa...kimse bilmez tam neresinde ....o kalin kitabin ....o tek sayfa...<br /><br />Aslinda hayata benzer ...bir bütün tek olmayi özlediginde ...unutur özlemeyi...cünkü onsuz bir bütün yoktur...<br /><br />Bütünsüz hayatlar tek yasanmaz...bütünsüz zamanlar tek gecilmez...yollar uzar ...hayatlar tikanir...kimsecikler unutmaz...ama o tek sirf bir bütün icin yasamayi algilar...ve tekrar tekrar yasamayi dener....<br /><br />Nefessiz kalmak ...yorgun düsmek ...pes etmek icin uzun bir yol varken yer kalmaz hayatlarinda...düsünürler ama bir düs gibi yasarlar....yüzü sakli bir gercegi yasamak gibi....<br /><br />Anlatmayi bilmeyen birine sorular sordugunda alicagin tek cevap ... bildigin cevaptir...<br /><br />Her dogdugunda tek bir hedef icin yasarim demis ... ve hep o hedef icin tekrar dogmus...bitmeyen bu sürec onu zamanin bir parcasi yapmis...hedefini hala ariyan ve hic bikmadan devam eden bu "GÜNES" ....umariz hic hedefini bulmaz ve biz bencil Insanlar hep huzurla yasariz....<br /><br />Bazen kattigimiz anlam...takip ettigimiz hedeften daha degerli olabiliyor...bazen yasam bize anlam veremedigimiz bir sürec yasatiyor....bazen ruhumuz bedenimizden daha büyük bir anlam tasiyor....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-67523793370592245362011-05-18T12:54:00.000-07:002011-05-18T13:02:03.904-07:00bazen dogmak yetmiyormus...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/-JRQFvQjR0Fk/TdQknLyDu9I/AAAAAAAAAHM/VHmS_-OP_64/s1600/alone_by_buaiansayapanomali.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/-JRQFvQjR0Fk/TdQknLyDu9I/AAAAAAAAAHM/VHmS_-OP_64/s400/alone_by_buaiansayapanomali.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5608147691579358162" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br />...bir kivilcim kadar sessisdir Insanin Ruhu .... hüzün dolu anlarda kabari versede görmez gözler....o kücücük kivilcimi...<br />yanlizdir olmayan bir kalabalik kadar ...yorgundur hedefsiz bir yol üstünde kalmis bir vücut gibi...<br /><br />Tek istegi ulasmak veya bulmaktir ...tutunacak bir hedef veya anlam...ama karanliktir gidemedigi veya bulamadigi yol...<br />Bazen göz yaslari kadar kurudur hayatin verdigi bu sacma yasam....bazense soguktur insanin duydugu hayata olan Anlam....<br /><br />Tek basina baslar anlamsiz bir yasam ve her adimla katar ufakta olsa bir anlam....aramakla gecer sonsuz ama kisa süren bir yolculuk....<br />buldugunda belki farkina bile varmassin...o kadarda sacmadir ...anlamsiz bu hayat...<br /><br />Ilk ve son gibi gelir bazen ....soguk veya sicak gibi degisir zaman akisinda ...tek bildigin bilmedigin ama merak ettigin bir hayat. Keske olmak icin <br />var olmaya gerek olmasa. <br /><br />Bilmediklerin tek olur hayatinda...bildiklerin cogalir zamanin akisinda.<br /><br />Özlem duydugun tek sey aldigin nefesin her an verebilecegi tek bir anlam kipirtisi....sense nefesin tadini cikaramiyan yanliz bir cocuk... <br /><br />Gelismek icin caba gösterdigin her an sana bir umut verir ilersi icin...."belki" dersin "bende birgün"...ama hep bir eksikle yasarsin ....<br />her sabah actigin o gözler sana bunu animsatirlar o hedefsiz bakislarla...<br /><br />Karanlik ve sessiz Geceler duydugun o ugultu....bicimlenmis bir sessiz sonsuzu anlatir sana...sense anlamakta zorlanan bir zavalli gibi duymazdan gelir ....gecenin<br />icinde kaybolmus uykunu ararsin. Dinlemek bazen zor olabilir ! <br /><br />Bu kadar yalanin icinde ...gercekler ürkütücü gelebilir ...korku verir .....istemessin duymak...yalanlar hep daha güzeldir gözlerimizi kapattigimizda ancak.<br /><br />Ne kadar komik ...ne kadar basit ... bir Gercegi zora sokmak gibi ....sonsuz bir hedefsiz zora...keske hep olsaydik ilk algiladigimiz o insan gibi ....keske hep korkmadan<br />dinleseydik o karanligin anlattigi sessizligi....keske Insan olsaydik...tek bir an icin algilasaydik Insan olmanin güzelligini....<br /><br />bazen dogmak yetmiyormus....Insan olmaya....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-24271617348172748622011-02-02T14:25:00.000-08:002011-02-02T14:59:12.725-08:00senaryo....<a href="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TUnhUOARXWI/AAAAAAAAAHA/zTAYaw34W7Y/s1600/179621_10150095155259868_126663584867_6056999_7846479_n.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 308px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TUnhUOARXWI/AAAAAAAAAHA/zTAYaw34W7Y/s400/179621_10150095155259868_126663584867_6056999_7846479_n.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5569230151693196642" /></a><br /><br /><br />Bir senaryo yazmak icin oturdugunda Insan önce hep bir son düsünür ve sonra o sona uygun bi senaryo. Yazdigi her satirda aklinda hep o son vardir....her yazdigi cümle o sona odaklanmis bir yol gibi satir satir ilerler....<br /><br />Hep o An vardir aklinda....yazdikca yaklastigin o an...yasadikca yaklastigin o an....satirlar uzadikca...sayfalar ilerledikce...bir heyecan sarar icini ....uzun bir zamani tek bir An icin harcar insan. <br /><br />O an ...o son ....geldiginde....büyük bir heyecanla koyar yazarimiz son noktasini ve yüzündeki o huzurlu ifade kaleminin her kösesinde belli eder zaten kendini... <br /><br />Ne güzel bir son....diye övünür icinde yanliz. Ama bu sonu düslerken o kadar yanliz kalirki ...yolun sonuna geldiginde kimseciklerle paylasamaz....<br /><br />Arkasini dönüp baktiginda kimseleri göremez...yanliz bir son...anlam tasiyan ...anlamsiz bir yol....<br /><br />Harcadigi o uzun Zaman....o uzun cümleler hic bir anlam tasimaz....hatirlamaz bile yirtdigi o sayfalari....hatirlamaz bile kurup yine unutdugu cümleleri....hic bir anlam tasimaz o an yasanmis kelimeler...<br /><br />Zamanin akisinda kaybettigin degerler bazen bir eksiklik yaratabilir hayatinin geri kalan kisminda. Bitmeyen bir sona yaklasirken hatirlamakla yetinirsin unutdugun düslerin güzelligini....<br />Özlem gibi hislere kapilirsin....anlamini bilmedigin halde. Sessiz yasamak zor gelir sana bu kadar ses varken ...ama susarsin...<br /><br />Kalabalik bir cümle gibidir hayat....uzadikca degerini kaybeder... <br /><br />Yazdiginiz her harfi yasayin....degerini bilin...yormadan yazin...unutmadan anlatin...sonu icin degil ... oraya giden her ani yasamak icin yazin....vardiginizda his ettiginiz o güzel cosku ....icinizdeki cocugun heyecani<br /><br />...size vardiginiz bu sonun aslinda yeni bir sonun baslangici oldugunu gösterir....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-31839695075782410402010-12-25T03:48:00.000-08:002010-12-25T04:25:54.921-08:00...ne güzel bir Gece....<a href="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TRXh4aeI9aI/AAAAAAAAAG4/xdt4Ie6jpDQ/s1600/163961_491648169867_126663584867_5780156_6896126_n.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 293px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TRXh4aeI9aI/AAAAAAAAAG4/xdt4Ie6jpDQ/s400/163961_491648169867_126663584867_5780156_6896126_n.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5554594074726036898" /></a><br /><br /><br />...hic farkina vardinizmi...farkinda olmadan...hic düsündünüzmü...veya hatirladinizmi...? <br /><br />Ne zaman nasil olmasi gerektigini kimden ögrendiniz....?<br />Onlarmi söyledi? <br />Yoksa sizmi bu karari verdiniz? <br /><br />Istedimiz gibi yasamak bazen daha zor geliyor insana degilmi?<br /><br />...ama baskasinin istedigi gibi yasadiginda<br />...suclu aramak daha kolay kaciyor degilmi...?<br /><br />....hatalar yaptigimiz hatalardan olusan bir zincir gibi büyüyen gecmisimizi olusturur...<br /><br />....gelicegi düsünmeyiz cünkü gecmisimiz yormustur düsünme arzumuzu...<br /><br />...gelicegi daha yasamadan sekillendirir ve sabirsiz bir sekilde gelmesini bekleriz....<br /><br />...yani olmamis birseyi olmus sayip daha olmadan yasariz...ve o an geldiginde yasanmis gibi <br /><br />...hatirlariz...!!!<br /><br />...peki düslemek yasamaktan dahami güzel? <br /><br />Yoksa sabirsizligimizin bize yasattigi bir yenilgimi? <br /><br />Ve eger öyleyse o zaman bizi bu hayatta gercekten tek yenebilen kisi kendimiz olmuyormuyuz ....?!?<br /><br />Düsünmek tabi güzel...ama nereye kadar...bunun siniri nerde bitiyor...ve bazen cok düsünmekten yasamayi unutabiliyormuyuz...? <br /><br />Eger öyleyse niye yasiyoruz...niye o AN varken...olmayan bir ANI düsünüp kendimizi yoruyoruz....<br /><br />Ne komik degilmi...zaman hic durmadan akiyor...bir akinti almis gidiyor....ve biz ortasinda....belkide elimizi uzatsak tutuna bilecek bir dal bulucagiz...ama kafamizi kaldirip etrafa bakmiyoruzki ...cünkü tek sorunumuz....belli olmayan bir zamanda...basimaza gelicek herhangi bir düsünce...sanki icimiz bizi hapis almis...sanki gözlerimizi kapatmis...<br /><br />Sabahi beklerken....o an o Gecenin ne kadar güzel oldugun farkina varamiyorsan....o bekledigin Sabahin hic bir anlami kalmaya bilir....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-36944082689644092432010-12-13T07:03:00.000-08:002010-12-13T14:53:11.659-08:00tek bir satir....<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TQaiB1qUb7I/AAAAAAAAAGk/nYlhPyrrmRg/s1600/163408_109997022407247_100001908500775_84907_1258716_n.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TQaiB1qUb7I/AAAAAAAAAGk/nYlhPyrrmRg/s400/163408_109997022407247_100001908500775_84907_1258716_n.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550301743248863154" /></a><br /><br /><br />Hersey yazdigin ilk harfle baslar....hic bir anlam tasimayan tek bir harf...<br /><br />...pesine harfler teker teker dizilir...cümleler olusur...sayfalara dönüsür...ve sen farkina varmadan...cok derinlerde bulursun kendini... <br /><br />Algilamasi zaman zaman zor olan cümleler olusur...kalabalik bir sayfanin icinde bulursun onlari...ilk bakista carpmaz göze...cünkü sekil ve görünüs olarak hic bir farki yoktur digerlerinden....<br /><br />Hani olur ya bazen kitabin bir sayfasinda... <br /><br />...tek bir cümleyi... veya satiri arka arkaya okuruz defalarca...hic bikmadan. Hatta bazen o kitabi elimize alip sirf o satiri okumak icin arariz sayfalari...<br /><br />...okuduktan sonra ise rahatlamis bir sekilde kaldiririz o kitabi...yüzlerce sayfa ...ama tek bir satir...bize o AN icin yeterli gelir...<br /><br />Sonu belirsiz.. basiysa karisik...tek bir cümleyle baslar hersey...yazarin amaci birsey anlatmak...veya bir konuya deginmektir...zaman zaman kendi hayatindan katar bazi satirlar...zaman zaman etrafinda gördügü insanlari anlatir üstü kapali...<br /><br />Bazen sonu bellidir bir yazinin senin tek görevin o sonu bulmaktir. Ve bazen öyle bir cümle olusurki o an birakirsin yazmayi...cünkü bundan sonrasi bos gelir okuyana...<br /><br />Satirlar büyük bir kutu gibidir...disi güzel iciyse bos. Yazmaya basladiginda sen doldurursun o kutuyu...istedigin herseyi...her ANI...her ANIYI...her sevinci ...her hüzünü koyabilirsin ona....<br /><br />sonra kapatirsin kapagini son güzel bir cümleyle...ve sunarsin insanlara...<br /><br />Okuyanin görevi cok basittir...o kutuyu acan anahtari ...bu satirlarda bulabilmek...<br /><br />...bulan cok azdir...buldum sananin sayisida okuyandan fazladir....<br /><br />Bazi kutular hep kapali kalir...bazende o anahtari seneler sonra bulursun...cünkü okudugun bir kitap sana 5 sene sonra baska bir hikaye anlata bilir. Sanki dura dura ...icindeki satirlar degismis olur...anlami farkli...kokusu bile degisik olur...<br /><br />Acilmiyan kutular...aklima özel Insanlari getirir ...hani vardir ya...hep actim sanirsin...hep anladim sanirsin...sonra icine bakmak icin uzandiginda....daha yolun basinda oldugunu anlarsin....<br /><br />bir yerde hata yaptigini ...bir cümleyi eksik veya yalnis algiladigini anlarsin...<br />bu cok olur .... cünkü okudugun kitap zordur...veya daha öncekilerden cok farkli...cok daha derin...cok daha güzel...<br /><br />oturup birdaha okursun...yeniden algilarsin...hic bikmadan...meraktan degil...istediginden...arzuladigindan...inandigindan...SEVGINDEN...<br /><br />....eger gerekirse o Kitabi bi hayat boyu okursun...hic bikmadan...ve birgün o güzel sona geldiginde...okudugun her Satirin ne kadar degerli oldugunu anlarsin...kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-65551663631009867832010-12-10T15:00:00.000-08:002010-12-11T12:03:14.072-08:00seninle mutlu....<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TQPYz4OnL1I/AAAAAAAAAGc/nNAhjn-a0jU/s1600/zaman.png"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 450px; height: 565px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TQPYz4OnL1I/AAAAAAAAAGc/nNAhjn-a0jU/s400/zaman.png" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5549517551629184850" /></a><br /><br /><br />...zaman zaman duruyorum ...sanki el firenini cekmis gibi...ve etrafimda olan bitenlere bakiyorum...o an kimse görmüyor beni ...kimse algilamiyor...sanki bir Film izliyorum...hic bitmeyen ...senaryosuz bir Film.<br /><br />Her durdugumda anliyorum ne kadar yoruldugumu...dinlenmek cok tatli geliyor o an insana...ama hayat devam ediyor...ve sen o an icin o hayattan kopuyorsun sanki...bi korku sariyor ...bi celiski...tedirgin ve telasli bi halde devam ediyorsun...daha etrafinda olan biteni algilamadan...devam ediyorsun o senaryosuz Filme.<br /><br />Hep ben varim saniyorsun bas rolde....hep benim senaryom diyorsun kendine...cok ciddi oynuyorsun rolünü...cok güzel ... ama kimsecikler onaylamiyor...o sundugun hayat sanatini...<br /><br />Ciddi gelmiyor sana artik...takiliyorsun kendine göre...yormuyorsun ruhunu...önemsemiyorsun hayati...yokmus gibi davraniyorsun...<br /><br />Bir an icin hatirladigin eski günler sensiz kaliyor oracikta...zaman akisinda kaybetmis gibi ruhunun bazi parcalarini insan....üsümek gibi ...soguk degil...islanmak gibi ama susuz....aglamak geliyor icinden...gözyaslari akitmadan...<br /><br />Sacmaliyorsun saatlerce rüzgara karsi...agzindan cikan sana bile sacma geliyor ama susmuyorsun...kusmak iyi geliyor...huzursuz bir ruhu cikarmak istiyorsun...ama olmuyor...yorgun bir vücut seni boguyor...<br /><br />Oldugun gibi olmak icin...olamiyorsun sessiz....süsledigin her düs...hatirladigin her cümle...kayboluyor sensiz...<br /><br />...ve sonunda arkana baktiginda...hic birsey göremiyorsun...ne bir insan...ne bi senaryo...nede bi rol..tek sen varsin ve bir gecmis...kimsenin önemsemedigi ...hatta senin bile unutdugun bir gecmis...<br /><br />Sonra iniyorsun o aractan...yavas adimlarla devam ediyorsun o yola...yorulmadan mutlu...senaryosuz...büyümüs. <br /><br />Ilk defa bir anlam tasiyor gittigin yol...günesin sicakligi teninle sanki sevisiyor...ama terlemiyorlar...cünkü rüzgar onlari ferahlatiyor...cok ILIk bir iliski icinde ...isiniyor tenindeki hücreler...yüzünde bir tebessüm ...yaninda ise bir Insan...senin gibi...sessiz ve huzurlu...ve seninle mutlu...kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-92146686219857441422010-12-03T07:15:00.001-08:002010-12-03T07:17:05.493-08:00...her hangi bir Gece...<a href="http://3.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TPkJz248htI/AAAAAAAAAGU/mBSmusIrIq8/s1600/images.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 220px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TPkJz248htI/AAAAAAAAAGU/mBSmusIrIq8/s400/images.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546475202595817170" /></a><br /><br /><br /><br />....her hangi bir sehir...her hangi bir Zaman...önemsiz bir yasam...soguk bir Sokak...yanliz bir Rüzgar...ve karanlik bir yagmur...<br /><br /> <br /><br />...uzak bir An ...tutunmak imkansiz sanki...soguktan üsümüs bir ten...ve yagmurdan islanmis saclar...yanlizlik kaplamis her bir yanini...cok yanliz ve yorgun bir insan....<br /><br /> <br /><br />...anlam tasimiyan hatiralar....zamanin akisinda kaybolmus anilar...dalgin bir bakis...ve yorulmus bir vücut...<br /><br />eksik bir düs....canlanmiyan bir hedef...karanlik bir yol...yürüyemeyen yorgun ayaklar...ve her hangi bir gece...<br /><br /> <br /><br />...ama yinede ayakta...yinede küsmemis....yinede yenilmemis bir vücut...bazen eksik bir düsü tamamlamak ne kadar zor olursa olsun imkansiz degildir...<br /><br /> <br /><br />...o an icin...<br /><br /> <br /><br /> ...unut bugünün bittigini...hatirla yarini ...bilmedigin bir ani düsle ..istedigin gibi ...sekillendir süsle...hatta sev...hatirla yarini...<br /><br /> <br /><br /><br />...sonra bugün gibiymis gibi unut yine... tek bir ANI olsun aklinda... sanki yasanmis gibi...tek bir an olsun kalbinde sanki sevilmis gibi...<br /><br /><br /> <br /><br />...düslemek icin yasa...unutmak icin düsleme...sevmek icin nefes al...yasamak icin unutma...hatirla...sevdigin anlari ...düsle olmak istedigin ani...<br /><br /> <br /><br />...gözlerini kapat...birak hislerin yönlendirsin...birak kalbin ümitlensin...vazgecme hep düsle...o elini tuttugun ani...vaz gecme hep düsle ...o gözlerine baktigin ani....<br /><br /> <br /><br />...rüzgar birak dans etsin etrafinda....sesi oksasin tenini hafif bir sekilde...ac gözlerini ...artik günes dogmus ve her yer aydinlik...umutla bak etrafina...eger hala yoksa yaninda...en azindan düsledin...kisada olsa....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-12661684397972702262010-11-28T15:41:00.000-08:002010-11-28T16:27:42.751-08:00Jülben....<a href="http://3.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TPLzR-07vbI/AAAAAAAAAGM/G7RMOZW3gPQ/s1600/75816_1655611742740_1010485786_31812251_3452491_n.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 367px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TPLzR-07vbI/AAAAAAAAAGM/G7RMOZW3gPQ/s400/75816_1655611742740_1010485786_31812251_3452491_n.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5544761581494844850" /></a><br /><br /><br />...Geceleri gelir aklima yazmak...sakin ve sessiz olur her yer...disarda rüzgarin sesi...evde hafif bir müzik...bazi cümleleri düsünmek ve kurmak daha rahat gelir Insana...<br /><br />Zaman zaman aklina geleni yazarsin .... zaman zaman eskileri...ve bazen yasamindan bir örnekle baslarsin...ama istesende istemesende o cümlelerin arasinda hep bulursun kendini. Farkina vardiginda kacmak istersin....ve alakasiz bir cümleyle bir oooh cekersin...ama pesine birde bakarsin ki yine ciki vermissin bir harfin arasindan...<br /><br />Zordur hislerini saklamak...zordur gercekleri ört bas etmek. Imkansiz degildir yasama karsi gelmek...bazen kacmayi tercih edersin...ama böyle gecelerde bulur seni ve cikari verir tek bir cümleyle....<br /><br />Sonra?<br />...sonra oturup düsünürsün ve yazarsin..icinden geldigi gibi...kimsenin anlamiyacagi bir sekilde. Okursun bittiginde ve hic bir anlam veremessin...zaten anlam tasisaydi ...yazmazdin...yasardin...degilmi ?<br /><br />...bide hisler vardir...bir türlü anlatamassin...sadece yasarsin ...<br /><br />Her saniyesi özeldir...ama yazamassin...kalemin bir türlü oynamaz yerinden...cümleler tükenir...nefesin yetmez konusmaya sanki...her kurdugun cümleden sonra bir eksik varmis gibi gelir...<br /><br />Iste öyle günlerde oturup yine yazmak istersin...ama bu sefer anlamsizliktan degil...korkudan...anlatamama korkusundan. Hep bir cümle kurmak istersin...daha önce kimsenin kurmadigi ...bilinmeyen bir cümle...sirf o Insana özel....saatlerce ugrasirsin...ama hep bos ...hep eksik gibi gelir sana.<br /> <br />Üzülür hatta saatlerce düsünürsün...ama bir türlü...yazamassin !<br /><br />O kalem gitmez ...harfler olusmaz...anlam tasimaz o birlestirdigin cümleler...<br /><br />Öyle anlarda sunu anlarsin...duygular vardir...sadece yasanir...anlatilamaz...<br />Bazen anlatilanin hic bir özelligi kalmaz... <br /><br />Iste o yüzden yazamassin ...o yüzden kuramassin...bazi hisler vardir...yasanmaya mahkum...yazilmaya degil.<br /><br />Eger ama cok zorlarsan ... cok istersen ... ufak bir satir cikar bazen...buna benzer...<br /><br />"Aklimin her kösesinde bir yer edindin...aldigim her nefeste kokun var...ictigim her yudumda tadin...okudugum her satirda seni buluyorum...dinledigim her notada seni duyuyorum...o kadar coook varsin ki hayatimda...bir Kitap gibiyim sanki...ve her satirinda sen ... kitabin ismi ben... konusuda sen...." <br /><br />Iste cok zorlarsan...tam olmasada...bazi satirlar olusa biliyor...ama en iyisi yazmadan...yasiyarak anlatmak...<br /><br /><br />...bu yazi sana gelsin...sirf sana Askim...Jülben !!!kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-74112620484219477072010-11-22T16:52:00.000-08:002010-11-22T17:25:53.480-08:00Sağlığınıza....<a href="http://2.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TOsWDbrPcQI/AAAAAAAAAGE/_jtRhiA-L_Q/s1600/wein3-style.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 378px; height: 275px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TOsWDbrPcQI/AAAAAAAAAGE/_jtRhiA-L_Q/s400/wein3-style.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5542548014634070274" /></a><br /><br /><br /><br />Soguk bir kis gecesi gibidir sarabin tadi...tatsiz ama güzel. Baktiginda icmek gelir...ictiginde damaginda ki o tadi algilamak. Imkansiz gibidir...o bardagi bitirmemek...her aldigin yudum sana o tadi daha degisik anlatir. Bazen karar veremessin celiskiye kapilir...hatta ikinci bir sise acarsin...<br /><br /><em>celiski...</em>bir duygu...bir his...anlam tasimaz...ama hep takip eder hayatinda Insani. Gün gelir sanki yaninda oturuyormus gibi his edersin...bazen unutu verirsin o kadar uzaktir sana. <br />Hep kurcalar birseyler....kafanin icinde derin bir yerde...kimseciklerin bilmedigi, senin bile zaman zaman unuttugun bir yerde...hep kurcalar.<br /> <br />Düsünmedigin....yogunlasmadigin fikirler getirir aklina. Oturdugun yerde yorar seni...uykularinda bir önder gibi yönlendirir seni. Bazen kurtuldum dersin...kurmuyorum...herseyi oldugu gibi algiliyorum dersin...ama bu sadece bir hayaldir...penceresiz bir hayal.<br /><br />O sarabi her yudumladiginda bardagin dibi daha cok yaklasir...gerci bulaniktir hala ama daha yakin. <br /><br />Bide düsler vardir....celiskiden daha güclü ...daha güzel. Güc verir Insana...umut. Sana bir yol cizer...bunun ucunda celiskiden uzak bir hedef...düsledikce yaklasirsin oraya...istedikce ilerlersin. <br /><br />...sarap gibidir hayat ... istedigin gibi algilarsin tadini... <br />Bazen üzüldügünde...bir yudum daha alip daha iyi bir sonuc beklersin...bazense begenmeyip o bardagi dökersin...hatta bazen o bardagi yikamassin bile...sabahi beklersin...ufak bir lekeyle kalir o kadeh...sabaha kadar...bazen o gece coook uzun sürer.<br /><br />Insan ruhu karisiktir...kimse anlamaz...ama herkes anliyormus gibi takilir. Herkese göre kendi ictigi sarap en iyisidir...bence en güzel kis üsüdügün kistir en güzel sarapsa kisin üsüdügünde seni ISITAN saraptir....<br /><br />Sağlığınıza!!!kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-5427701268422603442010-11-12T13:53:00.000-08:002010-11-12T14:00:06.749-08:00sonrasi yok....<a href="http://3.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TN23ibcO4xI/AAAAAAAAAF8/hUQ0mVZHxXU/s1600/yol-2.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 268px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TN23ibcO4xI/AAAAAAAAAF8/hUQ0mVZHxXU/s400/yol-2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5538784918845186834" /></a><br /><br /><br /><br /><br />...cok mu zor birseyleri kabullenmek?<br /><br />....cok mu zor onlarla yasamayi ögrenmek?<br /><br />.....cok mu zor herseyi akisina birakabilmek ?<br /><br /><br /><br />...bazen dünya bizim etrafimizda dönmüyor....<br /><br />....bazen bizim istediklerimiz kabul bulmuyor...<br /><br />.....bazen anlatmak icin cümleler yetmiyor...<br /><br /><br /><br />Neyin cabasi ...bilmeyene bilmeyi ögretmek mümkünmüdür....sadece bilsin diye ? <br /><br />Bugüne kadar bilmemiste ne olmus? Hatirlamak gibidir Unutmak...istersen gelir aklina ...istersen gider oraciktan...sevgi dolu bir kalb bir anda bosali verir...bos bir kalb ise bir anda dolup tasa bilir. Zamanla olusur ...kimsecikler karsi cikamaz...sen ne kadar istersen iste....eger hava yagmurluysa...o gün islanmak zorundasin. Bir Resime bakar gibi bakarsin bazen hayata...düslersin...kurarsin...umutlanirsin...sonra Resam gelir ve o ani bir kelimeyle yikar...sen ne oldugunu anlamadan...unutu verirsin...belki bir gün hatirlamak icin. <br /><br />Uzun bir yürüyüs gibidir...hic bitme dersin...ama bitebilme korkusu oldugu icin yürümeye baslamayi unutursun bazen....oracikta dikilirsin. <br /><br />Aklinda tek bir soru vardir ...eger gidersem ne cikar karsima...hep kurarsin...ama hic gidemessin. Uzak bir gölge gibidir o hayat....hava karardiginda...kaybolu verir.<br /><br /> <br /><br />Karamsar bir Dünya secersin...cünkü hayal kirikligindan korkarsin...aydinlik bir Gün yabanci gelir...kacarsin. <br /><br />Yalnizlik güzel diye ,hep los isikta gezersin...kimsecikler bulmasin istersin...rüzgar estiginde üsümeyi secersin. Yagmuru sanki ruhunu temizler gibi izlersin....her damlasinin vücudunda bir yer edinmesini beklersin....ama tenin izin vermez...ruhuna dokunmasini.<br /><br />Icinde oldugun vücut bazen agir gelir...cikmak istersin...kusmak istersin...ama baglisindir...bagimlisindir.<br /><br />Özgür olmayi her özlediginde...kanatlarinin olmadigini hatirlarsin...sonra unutursun.<br /><br /><br /><br />Anlamsiz bakislarinla birseyler anlatmak istersin....dudaklarinin sarf edemedigi cümleleri ...ama göz hizanda kimsecikleri bulamassin...o yüzden susarsin. Susmayi ögrenmek...konusmayi ögrenmekten zordur...bunu susanlara bir sorun! <br /><br /><br /><br />bos bir pecete...bir kagit parcasi...veya karanlik bir ara sokaktaki bir duvara yazi verirsin...birden bosalir ...icinde biriktirdigin...kusamadigin...anlatamadigin...seni yoran...o cümleler.<br /><br /><br /><br />.....sonra....<br /><br /><br /><br />sonrasi yok....bu kadar...sonrasi olsaydi...basinin ne anlami kalirdi...bide sonrasi olmasin...kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-16829280690944809952010-11-06T07:29:00.000-07:002010-11-06T13:44:35.106-07:00....herkesin yokmudur bir yükü ?<a href="http://2.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TNW72ueA1hI/AAAAAAAAAFU/Vx1gI3zKj_w/s1600/1169142309339.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TNW72ueA1hI/AAAAAAAAAFU/Vx1gI3zKj_w/s400/1169142309339.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5536537865783137810" /></a><br /><br /><br />..yarali bir kus gibiydim....ama kimse görmüyordu o yarayi....kanatlarim sakliyordu icimdeki aciyi...aslinda Aci degildi....daha cok atmak istedigim bir yük....<br /><br />cok alcak ucuyordum....korkuyordum düsmekten. <br /><br />Gerci o An düstügümün farkina varmis olmam lazimdi...ama ben daha ucuyor misali....ilerliyordum... Hedefsiz ....rüzgara karsi.<br /><br />Zorlaniyordum...ama hic durmadan cirpiyordum kanatlarimi....<br /><br />Rüzgar yüzüme vuruyordu....vücuduma diken gibi batiyordu....canim cok yaniyordu...ama son gücümle ucuyordum...cirpiyordum kanatlarimi...<br />o hedefsiz hedefe dogru....<br /><br />Kimsecikler cikmiyordu karsima ...cünkü ben ters yöne ucuyordum....düzeltmeye calisanlara ...ben böyle istiyorum diyordum...<br />aslinda yanliz ucmayi seviyordum....kimsecikler olmasin....yorulsam bile kimse görmesin istiyordum...<br /><br />Cok Özgürdüm....ama cok yanliz...günes hep arkamda doguyordu....en son ben his ediyordum....havanin sicakligini....<br />en son ben anliyordum havanin karardigini...en son ben özlüyordum...günesin sicakligini....en son ben hatirlaniyordum...düsünenlerin aklinda.<br /><br />Bazen hava karardiginda....etrafta kimsecikler yokken duru veriyordum....etrafima baktigimda ...his ettigim tek sey ... bosluktu.<br /><br />Luzumsuz...ve sacma hayatimdan uzaklasmistim...ama korkuyordum...sanki geliyor pesimden....yakaliycak gibi beni...bu aklima geldigi an yine cirpiyordum kanatlarimi ve kaciyordum...<br /><br />Bazen o kadar zordurki birseyleri degistirmek ....sen ne kadar istesende....hep bir gecmis vardir....sen ne kadar kacsanda kac....o hep daha kisa yollardan ulasir sana...hic bir kurtulus yoktur sanki...bir yük gibidir...cok agir bir yük...<br /><br />Ama herkesin yokmudur bir yükü ? Bilmem....!!!<br /><br />Hayat bazen biz istemeden kurallari degistire biliyor. Bazen haberimiz bile olmuyor. Böyle bir durumda tek bir imkan kaliyor. Ya kurallara uymak ...yada zor olani yapmak! <br /><br />Bu Hayata kendi kurallarini kabullendirmek...!?! Herkesin kendi secimi ...<br /><br />Yaralida olsan...yorgunda olsan. Ucabilmek....hedefsizde olsa...o kanatlari cirpa bilmek....en azindan bir kafeste kapali kalmaktan daha iyidir.kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-79440357946730673792010-10-13T16:23:00.000-07:002010-10-13T16:27:13.695-07:00...iste ben bu yüzden yaziyorum....<a href="http://3.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TLZAIVJ5b1I/AAAAAAAAAFM/Y_jqbZYkB5c/s1600/62456_448811819867_126663584867_5104020_3685478_n.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 322px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TLZAIVJ5b1I/AAAAAAAAAFM/Y_jqbZYkB5c/s400/62456_448811819867_126663584867_5104020_3685478_n.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527676104505651026" /></a><br /><br /><br /><br /><em><br />Konu... konum ..bu Gece ne olabilir diye baya bir düsündüm. Ama aklima hic birsey gelmedi.<br />Aslinda gelmedi degil ....geldi ve yazdim....ama sonra begenmeyip yine sildim. Sonra yine yazdim...<br />begenmeyip yine sildim...ve bu olay su an rahat yarim saatdir devam ediyor. Ve ben bu cümleleri yazarken<br />aklima birsey geldi. <br /><br />Niye oturup burda luzumsuz seyler yazmaya calisiyorum ben ? Bu isim degil benim...yani para<br />veren yok bana...okuyan büyük bir kitlemde yok! <br />O zaman niye oturmus burda uzun satirlar yazmaya calisiyorum.<br />Sizde anlayisla karsiliycaksiniz ki ben baya Zamandir yaziyorum ve artik bu soruyu kendime sormanin Zamaninin<br />geldigini düsünüyorum. <br /><br />Buraya yazdigim cümleler uyduruk veya sagdan soldan topladim seyler degil. Hayatim boyunca yasadigim bu Oyunda <br />ögrendigim...gördügüm...izledigim...deneyimler demiyim...daha cok kendime göre tecrübe edindigim veya algiladigim <br />olaylar desem daha dogru olur. Karsimdaki Insanlar benimle konustuklari zaman, ben hep o insanin o an azindan cikani degil ...<br />daha cok bana vermek istedigi mesaji merak etmisimdir. Nede olsa hep üstü kapali konusan varliklariz. Sonra oturup düsünürüm niye bu Insan böyle <br />yapiyor. Acaba bende yapiyormuyum?... ve yapiyorsam....niye yapiyorum? <br /><br />Insanlar bazen karsindaki cok sevdigi bir Insana onu ne kadar sevdigini anlatamaz...zorlanir...bazilari hic denemez bile ....<br />sessiz severler....ve bu yüzden cogu zaman ...terk edile bilirler....sonra bunlar oturup sessiz üzülen olurlar.<br /><br />Yasadiklarim....gördüklerim...bana sunu ögretti. Aslinda hayatta mutlu olmak cok kolay....cok basit...ama biz Insanlar hep zor yolu seciyoruz.<br />Sonra sunu sordum kendime acaba biz üzülmeyi dahami cok seviyoruz ? Hüzün bazen bir Insani cok derin yerlere götürebiliyor. O yerleri <br />gördükten sonra korkmuyorsun bir daha oraya gitmekten. Taki daha cok üzülene kadar...daha derine inene kadar....bu hep böyle devam ediyor.<br />Birgün dibe vuruyorsun...ve GÜLÜYORSUN.....Bumuydu?....beni korkutan diyorsun. Hayata karsi cok dik durmayi ögreniyorsun....karsinda ki Insanlari<br />daha fazla ciddiye almiyorsun. Icinden hep diyorsun ki sen daha coook düsüceksin...cok görüceksin benim anlatmamla olmaz....his etmen lazim. Iste böyle<br />seyler geliyor aklima....hep orda kafamda dönüp duruyorlar....bazen yoruyorlar...cikartamiyorum....istemiyorum...ama hep ordalar. Sonra oturuyorum ve yaziyorum<br />o kafamda ki seyleri. Ve bir bakiyorum gitmisler. Artik orda degil bir kagit parcasi üstündeler. <br /><br />Rahatliyorum...ve yeni düsüncelere yer aciyorum....o eskileri unutmuyorum ....ama istedigim zaman hatirliyorum...istemessem....uzak tutuyorum kendimden. <br />Uzak tutuyorum ...ayni Insanlar gibi....cok az Arkadasim var mesela ...hepsini eledim demiycem...ne haddime...ama hayatima girmelerine artik izin vermiyorum....<br />bu benim Hayatim ...benim Dünyam....benim Kurallarim üzerine kurulmus bir düzen . Cok az Arkadasim paylasa biliyor benimle bu hayati ama onlar bile mesafede<br />artik.<br /><br />Yanlizlik bazen o kadar güzel geliyorki Insana....kimse yormuyor....kimse üzmüyor....kimse sorgulamiyor seni. Baskalarinin dogrultusunda yasamak <br />zorunda kalmiyorsun....kendin seciyorsun ne dogru ne yanlis. <br /><br />Bazen bu güzel Yanlizlik....sana daha fazla düsünme payi veriyor....ve kafanda olusturdugun o soru isaretleri teker teker...cevaplarini buluyorlar...sonra bunlar<br />tanisiyor ve anlasiyorlar....bir bakiyorsun sen daha ne oldugunu anlamadan....kafanda binlerce cümle olusmus bile !<br /><br />Sanada sadece onlari böyle zamanlarda...beyaz bir kagida yazmak düsüyor.....iste ben bu yüzden yaziyorum....<br /><br /><br /></em><br /><br />Bu belirsiz bi süre icin son Yazimdi....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-50115665321009489522010-10-08T14:23:00.000-07:002010-10-08T14:26:23.444-07:00Nedensiz yasa....<a href="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TK-MJtvhKdI/AAAAAAAAAFE/2dETV07BjYY/s1600/62741_448811984867_126663584867_5104031_140226_n.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 335px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TK-MJtvhKdI/AAAAAAAAAFE/2dETV07BjYY/s400/62741_448811984867_126663584867_5104031_140226_n.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5525789366332500434" /></a><br /><br /><br /><br />Bazen niye diye sormuycaksin...aramiycaksin bir neden. Hem kim demis olmasi lazim yaptigimis herseyin arkasinda bir neden?<br /> <br />Eski bir filozof demis ki... uzun zaman önce...nedensiz bir hayat bazen ...kendi nedenlerini olusturur. <br /><br />Her Sabah uyandigimizda oturup niye bu Günes hep doguyor diye düsünüyormuyuz? Niye her cicek sadece kendi Mevsiminde aciyor....niye yildizlar o kadar uzak oldugu halde Gecemizi aydinlatiyor....niye ?<br /><br />Niye o kadar Insan varken biz sadece tek bir Insani seviyoruz...niye yagmur yagdiginda iceri giriyoruz, yagmurdan kaciyoruz ?<br /><br />Niye anlamsiz uzun yürüyüslere cikiyoruz....niye müzik dinliyoruz...niye Kitap okuyoruz....? Niye ....niye....niye....???<br /><br />Hic bu saydiklarimi yaparken ...niye yapiyoruz diye soruyormuyuz kendimize nedenini ? Hem Neden neki ? Nerden gelir...? Hic gören oldumu....varmi bir Anlami yoksa sadece bir cümlemi? Bakin cok soru isareti...yani bende bir neden ariyorum....peki niye?<br /><br />Sormuycaksin o yüzden...kabulleniceksin Hayati oldugu gibi...ufak seyler olucak seni mutlu eden...düsünmeden yasamaya bakicaksin anlamsiz seyleri...mutlu olucaksin...bazen kendi kendine mutlu olucaksin. En ufak sacma birseyden mesela....sonra yaninda birini ariycaksin paylasmak icin o anki mutlulugunu....ve umarim vardir...yaninda biri...paylasabilecegin.<br /><br />Ama yoksada aramiycaksin...zaten zamani geldiginde...orda olucak o Insan....sakin nedenini sorma ... nedensiz Yasa !kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-16766002083750453422010-10-07T14:53:00.000-07:002010-10-07T14:57:01.240-07:00Yanlizlik....<a href="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TK5BjRI7RqI/AAAAAAAAAE8/2P6bXusSnW0/s1600/61714_446499999867_126663584867_5055999_7954740_n.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 384px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TK5BjRI7RqI/AAAAAAAAAE8/2P6bXusSnW0/s400/61714_446499999867_126663584867_5055999_7954740_n.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5525425866982246050" /></a><br /><br /><br /><br />Ciplak ... Soguk bir tasin üstünde oturan bir cocuk gibi his eder <br />Insan kendini. Gercekten yanliz kaldiginda.....<br /><br />Yanliz kalmak bir Insanin seni terk etmesi degildir...veya hic<br />Arkadasinin olmamasi....yanliz kalmak kendini kaybettigin gündür.<br /><br />O Gün anlarsin yanlizlik nedir....icini saran o Soguk korku....vücuduna<br />yayildikca anlarsin...heryer sana dar gelir....nefes alamassin...kimse<br />uzatmaz elini...uzatanlarin eli ise yabanci gelir sen kabullenmessin....<br /><br />Icin sizlar....hic bir anlam tasimaz aldigin nefes....yudumladigin su....renklerin<br />hic bir anlami kalmaz o an....kurtulmaya calisirsin...ama kurtulamassin...kalkamassin <br />o an ayaga ...ayaklarin tutmaz...vücudun izin vermez....cok yorgun his edersin kendini...<br />halsiz....bikmis....zayif...<br /><br />Her tarafin tozlanmis gibidir....agirlik yapar ...sirkelenmek istersin...ama gücün yetmez...kurmak istedigin her cümle ... diline varmadan kaybeder anlamini...zaten kurmak istedigin kelimerin cogu tasimaz bile tek bir anlam....unutursun harfleri birlestirmeyi....unutursun....o kurumus dudaklarina bir anlam vermeyi....<br /><br />Icinde biriken o Aciyi ...hüzünü...atamassin disari...zehir gibi dolasir damarlarinda...icin icin kurursun...sanki cölde kalmis bir agic gibi....kimse görmez Agladigini...cünkü akmaz o Gözlerden yas....o kadar kurumus bir halde...olursun..<br /><br />....o Gün anlarsin Yanlizligin ne oldugunu.....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-30276629065086902162010-09-28T09:28:00.000-07:002010-09-28T09:45:25.376-07:00Yüreginin Resimi...<a href="http://4.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TKIbRlllewI/AAAAAAAAAE0/A_g5nIE-f7w/s1600/OCM4D00Z.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 370px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TKIbRlllewI/AAAAAAAAAE0/A_g5nIE-f7w/s320/OCM4D00Z.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5522006082071132930" /></a><br /><br /><br />Adamin biri önünde ki bir beyaz kagitla konusmaya baslar....o an ihtiyaci vardir bu muhabbete ve ilk satirlari böyle baslar...<br /><br />...Merhaba beyaz kagit....bugün seninle bazi satirlari paylasmak istiyorum.<br />Amacim seni kirletmek degil....veya üzmek. Sadece Aklimdan gecenleri buraya <br />not almak istiyorum.<br />Insanlik hali bazen unutuyorum, gerci bugün yazmak istediklerimi ...<br />unutmam mümkün degil. Ama Özel bir Insanin okumasini istiyorum ve ona göndericegim bu satirlari. O yüzden kusura bakma....<br /><br />Sence sevdigim bir Insana göndermek istedigim bu satirlar nasil baslamali? <br />Eminim hic bir fikrin yok! Icimden geldigi gibi yaziyim ben en iyisi ... eger begenmessen, söyle hemen silerim...<br /><br /><br /><em>Su an cok güzel bi parca dinliyorum Askim....O kadar güzel o kadar dinlendiriyor ki beni anlatamam...her notasi...ruhumu oksuyor...ayni senin öpücüklerin gibi....icimde hafif bir sicaklik his ediyorum...ayni sana sarildigim zamanlar<br />his ettigim gibi....<br /><br />Sana seni ne kadar sevdigimi söylemek istiyorum ...ama ufak biseyler anlatarak...belki bende bu notalar gibi senin Ruhunu ...o güzel yüregini oksaya bilirim bu satirlarla....<br /><br />Hep vardin...ama yoktun...hep aradim...ama bulamadim...hep hayal ettim...ama göremedim...sonra vazgectim...ama yinede icimde bi kipirti...bi arayis devam ediyordu.<br />Nereye gidecegeni bilmeyen bir cocuk dönüp duruyordu icimde...o cikmaz ...karanlik...soguk..sokaklarda...!<br /><br />Birgün eger bulursam, nasil emin olabilirim diye sorup duruyordum kendime....olabilirmiydim.... ? Bilmiyordum....?<br /><br />Ama inan bana seni cok ....ama cok Arzuluyordum, cok istiyordum...ama bulamiyordum...! <br /><br />Sonra birgün o icimdeki cocuk birakti aramayi...yoruldu....yanlis insanlari sen sanip .... ümitlenmekten... peslerinden gitmekten...yoruldu!<br />Ne yapabilirdiki tanimiyordu....bilmiyordu...senin...kim oldugunu...<br /><br />Cok yorulmustu....yatirdim onu dinlensin...tabi eger dinlene bilirse....! <br />Uzun Zaman uyudu o cocuk...yanliz ugrastim bu hayatla.<br /><br />Gelmiyor degildin aklima...ama artik önemsemiyordum....cünkü yorulmustum! <br /><br />Cok Insanlar tanidim....cok gezdim dolastim....cok ses yaptim...ama o cocuk hic uyanmadi.<br /><br />Sonra...herhangi bir gece tam günes doguyordu...muhtesem bir hava vardi....tam o an kullagimda bir gülücük cinladi...ayni su an dinledigim müzik gibi...sicacik...hemen sardi beni...birden fark ettim...icimde ki o sevinci...o heyecani...o mutlulugu...<br /><br />O Cocugu...! <br /><br />Uyanmisti...ama aramak icin degil...buldugu icin...saskin bir sekilde bakiyordu...ve benimsiyordu...cünkü artik tam önündeydi....cünkü O bulmustu...beni !<br /><br />Bundan sonra hep benimle ol...Sonbahar geldiginde...esen o soguk rüzgar ol....Kisin avcumda his ettigim Kar tanesi....Ilk Bahar da tenimi isitan günesim ol....ve Yazin...yazin...en sevdigim mevsim olsun...nede olsa bir Yaz Aksamiydi...<br /><br />Hep ol...hep kal...hep sev...bir Kus gibi Özgür ol...ama hep benim bahceme kon...benimle ol...Kadinim!</em><br /><br />Adam son noktayi koydugunda....söyle bakti o beyaz kagita...ve o an vardi farkina...kirletmemisti....sadece o kagita Yüreginin Resmini cizmisti...cümlelerle...kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-44327946924846267572010-09-16T04:05:00.000-07:002010-09-16T04:58:29.412-07:00Gece....<a href="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TJIGWpQ2evI/AAAAAAAAAEk/BmZcXAI9m64/s1600/6314341.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 246px; height: 320px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TJIGWpQ2evI/AAAAAAAAAEk/BmZcXAI9m64/s320/6314341.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5517479479585700594" /></a><br /><br /><br /><br />Hava karardi...ve herkes evine cekildi. Kimsecikler kalmadi orda. Zaten hava soguk...kim cikar bu havada ...hafif bi rüzgar var ...<br />fazla sert esmiyor ... gücü sadece ...yerde duran bi yapraga yetiyor....onu sürüklüyüp duruyor....<br />dipte ki karanliga dogru. <br /><br /><br /><br />Ay bile yok bu Gece....sanki isiklar kesilse ...kap karanlik bir sokakta kalicaz korkusu sarmis etrafi...<br />kimsecikler yok.<br /><br /><br />Bos bos bakiyorum disariya ...nedeni yok...nedensiz bi bakis zaten. Yorulmusum ... cünkü düsünmeye bile gücüm yok...<br />sadece bakiyorum. Tek duydugum ses yan oda da calan hafif müzik...notalari hafif bi sekilde kulagimi oksuyor....<br />ama rahatsiz etmiyor...bu soguk Geceyi ...az da olsa isitiyor.<br /><br /><br />Sanki Gece bile bugün yanliz kalmis.... karanlik soguk bir gece! Yanliz....birsey eksik....hic bir kelimenin anlatamiycagi...<br />birsey....ne kadar garip aslinda....gece yanliz kalabilirmi ?!<br /><br />O an hersey sanki birbirine uyum saglamis...zaman durmus...o tek bahsettigim yaprak bile kipirdamiyor artik...cünkü<br />rüzgarin bile gücü bitmis...havada bi hüzün var...ama göremiyorum cünkü ....demistim ya cok karanlik...sokak bombos..<br />hic bir araba gecmiyor....nasil gecsin zaten ....zaman durmus....<br /><br />O biraz önce kullagimi oksuyan parca bile bitmis...ve artik his bir ses kivilcimi yok kullagimda...icimden bir Ses yat artik<br />diyor...yapabilecegin bisey kalmadi....<br /><br />tam o an yüzümde bi tebessüm his<br />ettim...bunun farkina vardigimda az da olsa sasirdim...sonra bi daha disari baktim....yaprak yine ayaklanmisti...rüzgar <br />eski gücüne dönmüs ve onu sürüklüyordu....o bitmis sandigim müzik bastan basladi....sanki zaman yine eski akisina dönmüstü...<br /><br />Bu hosuma gitmisti...ama bu yüzden degildi o gülümsemem....devam ettim bakmaya bisey ararmis gibi...ve gördüm...<br /><br />Günes doguyordu...<br />o yanliz ...soguk.. karanlik yavas yavas gidiyordu....ve günes doguyordu....birazdan heryer yine aydinlik olucakti...ve <br />o soguk hava isinmaya basliycakti....<br /><br />O An aklima su geldi ? Daha biraz önce o icimi sikan...beni böyle yoran ... o Geceden cekinseydim...korksaydim...ve yatsaydim...<br />sabah kalktigimda ...bu his belkide devam edebilirdi....<br /><br />Ama simdi? <br /><br />Ne kadar karanlik...ne kadar soguk ve ISSIZ olursa olsun bi Gece...eger ürkmeden ...sabirli bi sekilde...ona karsi<br />gelirsem ...sonunda o sicak ve güzel Günes dogucak...ve icimi isiticak...ve ben huzurlu bi sekilde yaticam...ve tabi ...huzurlu bi sekilde yine uyanicam...tek yapmam gereken sey..beklemek...sabretmek..!kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-49158890176854581422010-09-05T14:54:00.000-07:002010-09-05T15:04:16.627-07:00...dökülen Yapraklar...<a href="http://2.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TIQSz5vYHKI/AAAAAAAAAD4/sFlSRz2yqAE/s1600/herbst.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 245px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/TIQSz5vYHKI/AAAAAAAAAD4/sFlSRz2yqAE/s320/herbst.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5513552526690491554" /></a><br /><br /><br /><br />...her Sonbahar geldiginde....kuruyu verir o yesil yapraklar ve rüzgarin güclü estigi bi<br />vakit ....koparlar dallarindan...ve yavas bi sekilde....o esen rüzgarla dans ederek <br />düsü verirler...sonra bi cogunluk halinde .... kalin bir hali gibi kaplayi verirler<br />yagmurdan islanmis topragi....<br /><br />Her sene olur bu....kimse önleyemez ....doganin kanunudur bu....ama hep biliriz ki <br />yine ilk bahar gelicek...ve yine o Agaclar yesericek...yine o cok güzel görüntü <br />geri dönücek....nede olsa doganin kanunu böyle ....<br /><br />Hayat da önüne geçemeyeceğimiz kanunlar vardir...insanlar tarafindan yaratilmis degildir<br />....doga tarafindan....biz buna kader deriz....sanssizlik deriz....ve hayatimiza devam ederiz<br /><br />Aslinda bizde bi Agac gibiyizdir....bazen yapraklarimizi dökeriz...dökeriz ki ....ilk bahar<br />geldiginde yine yeni yapraklar yesersin....daha güzel daha mutlu olalim....üstümüzde ki o eski yükleri <br />bazen atmak zorundayiz...eger atmazsak o yeni ...taze hayata .... merhaba diyemeyiz....<br /><br />Ve sakin .... o düsen yapraklar icin üzülmeyin....onlar görevlerini tamamladilar...daha cok yeni <br />yesericek yapraklar icin heyecanlanin ....bakarsiniz....birgün ...o rüzgar ne kadar sert eserse <br />essin ...o tek yaprak dökülmeyi verir....ve siz bütün bir soguk kisi onunla beraber ...gecirir<br />yanliz kalmazsiniz....ve bazen bir kis ...bir hayat kadar uzun süre bilir....kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-547252942875624092010-08-24T12:48:00.000-07:002010-08-24T14:12:18.878-07:00...ALGILAMAYIN....<a href="http://4.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/THQpsddohYI/AAAAAAAAADg/4bYOCbLcDqI/s1600/drittes-auge.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 274px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/THQpsddohYI/AAAAAAAAADg/4bYOCbLcDqI/s320/drittes-auge.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5509074087980860802" /></a><br /><br /><br /><br />Su an neyapiyorsaniz yapin...durun...devam etmeyin...birakin ...oturun ve sirf düsünün. Etrafiniz da ne oluyorsa olsun....kim ne yapiyorsa yapsin...algilamayin...sirf kendinize adapte olun. Bunu basarmak zordur ama deneyin...cünkü o kadar karisik birsey yazicam ki....eger dikkatli okumazsaniz...hic okumayin daha iyi.<br /><br />Bir An icin zamani unutun....etrafinizda ki Yasami unutun...aldiginiz her kokuyu...duydugunuz her sesi....hatta gördügünüz herseyi...algilamayin...sanki yokmus...gercek degilmis gibi...bunu basara bilirseniz...iste tam o an...kendinizle bir olmus olursunuz.<br /><br />Simdi düsünün...cok derin bir sekilde...ve cok ciddi düsünün....ama düsünürken...hayal etmeyin...cünkü o size Beyninizin oynadigi bir oyun...hayal etmeden düsünün.<br /><br />Eminim bazilari simdi su soruyu soruyordur ne düseniyim...veya neyi... ?!? Bunun cevabi cok basit...hic birsey! Durmus bir Zaman...ve hic bir algilama yok ...yani sanki hersey "sifir"...sizde o zaman onu düsünün...yani hic birseyi...eger simdi kafasi karisan olduysa...birazdan umarim toparlariz :))<br /><br />O sifir noktasinda oldugumuz an...yavas yavas algilamaya baslayin...kendinize hep merak ettiginiz sorulari sorun...teker teker...ve her soruya bir cevap üretin...cünkü istediginiz kadar arasaniz da her sorunun cevabi sizde saklidir...siz sadece baskalari daha iyi bilir mantigiyla yola ciktiginiz icin...kendinize güvenmiyorsaniz...bu baskasin degil sizin sorununuzdur. Hic farkina varmadinizmi...en dogru cevap hosumuza giden cevaptir...dogru sanariz ... cünkü hosumuza gider.<br /><br />Ilk sorunuz su olsun..."BEN KIMIM ?" ... eminim bunun cevabini daha hic kimse bulamamistir...buldum diyen varsa da...sadece kendini kandiriyordur...bunu cok acik söylüyorum....ukala olmak istemem ...ama kendini bulmak isteyen bir Insan....önce aramaya baslamalidir...ve gercekci olursak...hic birimiz daha bu yola girmis degiliz.<br /><br />Neden diye sorarsaniz...basta yazdigim gibi ...konsantre olun...zamani unutun...düsünün...ama algilamayin...hanginiz becere bildiniz... ??? Hic birimiz...!!!<br /><br />DIS Dünyamiz bizi o kadar cok etkiliyor ki...bir An bile ...kendimizle bir olamiyoruz...hep birsey var...bir koku...bir ses...bir Resim...bir his...hep algiliyoruz...<br /><br />Peki ... bu yasadigimiz hayat gercek mi ? Veya degil mi ? Belki de bu yüzden Beynimiz...bize her düsündügümüzde...her uydugumuzda bu Resimleri gösteriyor....o resimlere bakalim ki....gercekleri görmeyelim...! <br /><br />Gerci Gercek ne ki ? Hic gören olmus mu ? Herkes belirli bir kural üzerin de bir Hayat sürüyor...ama bu kurallar kendi kurallarimizmi...yoksa baskalarinin kurallarimi ? <br /><br />Sanki Hayat oyun gibi ...hep bir kazanan ve bir kaybeden...gün geliyor kazaniyor gün geliyor kaybediyorsun....cok merak ediyorum ....su figuran olmayi biraksakta ....zarlari tutan olsak...daha iyi olmaz mi...en azindan Baktik kazanamiyoruz hile yapariz...dimi ...?<br /><br />Tabi zarlari tutanlar ...Gercekleri de bilenlerdir....artik Gercek ne?<br />Veya nasil birsey?<br /><br />...orasini da siz düsünün...bu kadar di...simdi yine algilamaya devam bilirsiniz ... ;)<br /><br /><br />S&S<br />C.Y.kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2455743765193496494.post-24202329032614602232010-08-22T13:09:00.000-07:002010-08-22T13:30:41.925-07:00Demokrasi....<a href="http://2.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/THGHR8rXZoI/AAAAAAAAADY/Yg7ZQpk6fbU/s1600/untitled.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 270px; height: 320px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_TiZhT1wULoE/THGHR8rXZoI/AAAAAAAAADY/Yg7ZQpk6fbU/s320/untitled.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5508332561666369154" /></a><br /><br /><br />Akil anlayamaz, yalnizca yalan söyleyebilir. …<br />Akil yalan söyler…. Akil yalan söylemeye son verdiginde, <br />kendisini silip ortadan kaldirir ve olusun tümlügüne yer acar.<br /><br />Bunu bi kitapta buldum...ve ilgimi cekti...ilk basta cok sacma geldi..cünkü tam algiliyamadim...sonra bir kac kere <br />daha okudum...ve okudukca..sunu anladim ...gercekten aklim o an bana yalan söylemeye basliyordu...cok ilginc...<br />……..cünkü anliyordum….<br /><br />Peki neyin yalani ...birseyi anlamak istedigimiz de saatlerce düsünürüz ….bazen günlerce ve beynimizi sirf o tek bir seye<br />adapte ederiz...sirf anlamak icin...ve bir An gelir ..."tamam anladim" deriz. <br />Peki gercekten anlamis olurmuyuz ?<br /><br />Hayir tabi ki degil...sadece kendi inandigimiz... kendimiz icin ürettigimiz o anki Anlam kalibina koyariz o seyi…ve anladim deriz…bu ne olursa olsun….<br /><br />En basit örnek…asirlardir…bi Tanri var deriz…(derler)…ama kitaplar da yazdigi gibi …biliriz cünkü hic birimiz bugüne kadar görmüs degilizdir onu….<br />Herkes kendi Anlam cercevesinde …bi Resim olusturur…kimi yasli bi Dede…kim bi Isik …kimi ise gözle görülmeyen büyük bir Varlik. Peki hangisi dogru…hangi mantik? hangi Resim ? <br /><br />1 tane var bunu biliyoruz…o zaman aklimiz bize yalan söylüyor dimi…yani o kadar cok düsünmüs o kadar cok anlamaya calismisiz ki artik o kendi kendine bi Resim gösteriyor bize…ve al iste bu diyor…bizde inanip o dogruyla yasiyoruz.<br /><br />Peki bu dogrumu ? <br /><br />Zaten bu son Soru az sacma oldu...bunun kararini biz veremeyiz...versek bile dogru olmaz...dogru hep cogunluktur...<br /><br />3 kisi AYA ...Günes diyorsa...sen ister hopla ister zipla...o Günes artik bir AYDIR... :) onlarin Akillari birbirine uyumlu calisiyorsa zaten yapicak bisey yok...dimi...ya susarsin...veya 3 kisi daha bulursun senin gibi düsünen...cünkü o zaman sen hakli cikarsin...ve bi bakarsin bu o kadar cok hosuna gitmiski...sen gider ...yumurtayi ...domates yaparsin ...nede olsa cogunluk su an sensin...bunu anlamaya AKIL bile yetmez iste....o yüzden zaten yalan olur...hmmm buna gelin biz o yüzden daha kolay bir Isim verelim ...Demokrasi diyelim...cogunluk haklidir...dimi :))!!!kimin dogrusuhttp://www.blogger.com/profile/13977231077878846803noreply@blogger.com0